Το χρονικό ενός κόμματος, που δεν δοκίμασε την αντιπολίτευση…
Επιεικώς την τελευταία πολιτική κίνηση του MEGA να κατέλθει στις, κατά κοινή ομολογία, αβέβαιες αν και πότε θα διεξαχθούν εκλογές, θα την αποκαλούσε κανείς επιπολαιότητα, λόγω άγνοιας του πολιτικού παιχνιδιού και ωμού αισθήματος εκδίκησης προς το ΚΕΑΔ. Η ερμηνεία, όμως της κίνησης αυτής, είναι ένα αίνιγμα για έμπειρους λύτες.
Κυκλοϕόρησαν και οι εκλογικές λίστες με τους υποψηϕίους με διάσπαρτα τα ονόματα μελών της ίδιας οικογένειας σε όλες τις περιϕέρειες της αλβανικής επικράτειας, εκεί που δεν τους γνωρίζει ούτε η μάνα τους. Πρόκειται για αληθινή ϕαρσοκωμωδία, η οποία εκθέτει ανεπανόρθωτα τη ϕυλή μας. Όχι γιατί κατέρχεται αλλού ο καλυβιώτης κι αλλού η καλυβιώτισσα, αλλού ο λούτσης κι αλλού η λούτσα. Αλλά εξαιτίας του γεγονότος ότι και οι ίδιοι της λίστας δεν ερωτήθηκαν, αλλά άϕησαν την «καθαρή» αυτή δουλειά να την κάνουν οι έμπειροι σοσιαλιστές, εκείνοι που προέρχονται από το βαθύ αλβανικό κράτος και μας γνωρίζουν από πάππου και προσπάππου.
Το MEGA - αντίβαρο του ΚΕΑΔ, ήρθε στην πολιτική σκηνή ως κυβερνητικό, με την πολλαπλή υποστήριξη του τότε κυβερνώντος ΔΚ και στην παρθενική του εκλογική παρουσία, στις εκλογές του Ιουνίου 2013, παρατάχτηκε δίπλα του. Είχαν γίνει τότε προσπάθειες της τελευταίας ώρας να κατέλθει με τη συμμαχία των κομμάτων της αντιπολίτευσης, της οποία ηγούνταν το ΣΚ, η οποία προσπάθεια όμως ναυάγησε, διότι εκεί είχε στρατοπεδεύσει το ΚΕΑΔ από το 2009. Λογικά, μετά την ήττα που συνοδεύτηκε με την μη εκλογή εκπροσώπου του στην Αλβανική Βουλή, θα περίμενε κανείς να μείνει πιστό στην ίδια συμμαχία της αντιπολίτευσης και οι συνθήκες να παραμείνει εκεί ήταν ευνοϊκές και ήταν λογική εξέλιξη. Μια και ο Ντούλες είχε δέσει το άρμα του με το ΣΚ, θα ήταν πια ευάλωτος στις επιλογές του και το MEGA θα είχε όλη την άνεση να ασκεί αντιπολίτευση και κατά της Κυβέρνησης και κατά του ΚΕΑΔ.
Συνέβηκε, όμως το ακατανόητο για την κοινή λογική. Ενώ το ΣΚ, έδειξε αμέσως τις αρνητικές προθέσεις τους και, κατά υπόδειξη Ερντογάν, άρχισε να συμπεριφέρονταν προκλητικά προς την ΕΕΜ, αντί να αντιδρούσε το MEGA και να συσπειρώνονταν γύρω από την αντιπολίτευση, παίρνοντας το βάπτισμα του πυρός και ως κόμμα αντιπολιτευτικών τόνων και πολιτικών, εκείνος που αντίδρασε σθεναρά, παρότι στη συμμαχία, ήταν ο Ντούλες του ΚΕΑΔ. Αντιθέτως, το MEGA, δεν ύψωσε ϕωνή είτε ήταν υποτονικό στις αντιδράσεις του. Δεν μπόρεσε να κατανοήσει ποτέ η ηγετική ομάδα του MEGA ότι η φιλοσοφία του πολιτικού εκπροσώπου μιας Εθνικής Μειονότητας είναι η αντιπολίτευση, γιατί, προφανώς η παραβίαση των δικαιωμάτων, σε κάθε περίπτωση είναι συνέπεια των κυβερνητικών πολιτικών. Δεν μπόρεσε να ξυπνήσει τα αντιπολιτευτικά αντανακλαστικά του MEGA ούτε η συμμετοχή των Τσάμηδων στην Κυβέρνηση, πάντα καθ’ υπόδειξη Ερντογάν, ούτε η καρατόμηση που ασκήθηκε κατά την χάραξη των ορίων των νέων δήμων στα πλαίσια της αυτοδιοικητικής μεταρρύθμισης, ούτε η κατεδάϕιση του ναού του Αγίου Αθανασίου στις Δρυμάδες ούτε οι συχνές ϕραστικές επιθέσεις και εθνικιστικές κορώνες του Ράμα κατά της Ελλάδος, ούτε η εγκατάλειψη των χωριών στο έλεος της αλβανικής κλεφτουριάς.. ούτε, ούτε. Τουναντίον, η ηγεσία του MEGA, επωφελούμενη από την εγκατάλειψη της κυβερνητικής συμμαχίας εκ μέρους του έμπειρου και σθεναρού πολιτικού Ντούλε, άρχισε να κάνει τα γλυκά μάτια προς το ΣΚ και τον Έντι Ράμα, μέσα από μια πολιτική προσέγγιση, για την οποία ο Ράμα καιγόταν περισσότερο από το MEGA. Με αποτέλεσμα να παραδοθεί στο ΣΚ αμαχητί και να θέσει το σήμερα και το μέλλον του στις συγκυριακές ανάγκες του Ράμα. Ο οποίος, γνωρίζει πολύ καλά ότι η μη συμμετοχή του ΚΕΑΔ στις εκλογές, είναι ιδιάζουσας σημασίας, αλλά που θα προσπαθήσει να ισοσκελίσει με τη συμμετοχή του MEGA. Γι αυτό και κινητοποίησε όλο τον κομματικό του μηχανισμό να συγκεντρώσει τις 5 000 ψήφους που απαιτούνταν ώστε να κατέλθει το MEGA στις εκλογές.
Σε ποιες εκλογές όμως; Στις εκλογές που μοιάζουν εκείνες του Δεκεμβρίου του 1945 και που εγκαθίδρυσαν στην Αλβανία την 50-χρονη δικτατορία;
Αυτή η αδέξια κίνηση του MEGA, ίσως να μην αποτελούσε καν αντικείμενο ανάλυσης, αν δεν έκθετε, κατά κάποιον τρόπο, την ίδια την Εθνική Ελληνική Μειονότητα. Στο κυοϕορούμενο ανθελληνικό κλίμα, το οποίο μετά τις επικείμενες εκλογές δύναται να είναι πιο έντονο, το MEGA επρόκειτο να εκτεθεί ανεπανόρθωτα, καθώς, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα προτιμηθεί και προικοδοτηθεί με ψήϕους σοσιαλιστών για να εκλεγεί βουλευτής του, διότι για βουλευτές του ούτε καν γίνεται λόγος. Το γεγονός ότι δεν υπάρχει συμμαχία, σημαίνει ότι απαιτούνται πολλοί ψήϕοι για να εκλεγεί βουλευτής, τουλάχιστον στην Περιϕέρεια Αυλώνας που προορίζεται ο πρώτος στη λίστα, ο πρόεδρος του MEGA, Χριστάκης Κίτσιος. Είναι γνωστός για την πολιτική παμπεσιά του ο Ράμα κι αυτό το γνωρίζουν οι πάντες.
Ενώ, το πολιτικό σκηνικό, όπως διαμορϕώθηκε τελευταία στην Αλβανία, όπου τίθεται σε αμϕισβήτηση η ακεραιότητα του εκλογικού συστήματος, ήταν μια, πρώτης τάξεως ευκαιρία, για το MEGA να ανταμώσει και να ενώσει τις δυνάμεις του με το ΚΕΑΔ στο χώρο της αντιπολίτευσης (αυτό δεν μπορεί να γίνει ποτέ στον κυβερνητικό χώρο), η ηγεσία του απώλεσε την ευκαιρία και έθεσε εαυτόν στους στρατηγικούς σκοπούς και στις εκλογικές ταχτικές Ράμα να κρατά διαιρεμένη την Εθνική Ελληνική Μειονότητα. Γι αυτό το λόγο, αναϕερόμαστε επιεικώς σε MEGA – επιπολαιότητα και στις συνέπειές της.
