Τι ήταν η συνέντευξη του Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν, χθες σε μεγάλο αλβανικό τηλεοπτικό κανάλι; Κατά τη συνήθη και προσέγγιση προφανώς παρέμβαση στα εσωτερικά της Αλβανίας και ωμή καθοδήγηση του δικτύου των συντηρουμένων απ’ το δίκτυο των ιμάμηδων ανά τη χώρα ενόψει των εκλογών. Σαφή παρότρυνση για προσανατολισμό της ψήφου προς τον υποτακτικό του Έντι Ράμα. Τούτο δεδομένου και του καναλιού (Top Chanel) απ’ το οποίο μεταδόθηκε το σουλτανικό διάγγελμα.
Πέραν τούτων όμως η συνέντευξη κατέδειξε και την ουσία του προβλήματος της Αλβανίας και την εγκάρσια γραμμή που διαπερνά την κοινωνία της ειδικά τα τελευταία χρόνια.
Ο Έντι Ράμα επέλεξε ψες να υποδείξει στον αλβανικό λαό ότι ο «ισχυρός» υποστηρικτής του είναι ο Ερντογάν. Και το είχε ανάγκη αυτό ώστε να εξισορροπήσει τις εντυπώσεις απ’ την υποδοχή του Προέδρου του ΔΚ και της αντιπολίτευσης εν γένει Λιουλζίμ Μπάσα στο Λευκό Οίκο λίγες μέρες προ των εκλογών. Εδώ έγκειται η μεγάλη αντίθεση της αλβανικής πραγματικότητας.
Η πολιτική τάξη δείχνει διχασμένη και η κυβέρνηση σε πλήρη αντιδιαστολή με τη δεδηλωμένη βούληση του αλβανικού λαού για ευρωπαϊκή προσέγγιση και ολοκλήρωση. Οι ΗΠΑ όχι μόνο ως η ισχυρότερη δύναμη παγκοσμίως αλλά υποστηρικτής της ένταξης της Αλβανίας στο ΝΑΤΟ και κηδεμόνας της γενικότερα για την σταδιακή σταθεροποίηση των δημοκρατικών θεσμών, επιχείρησαν (δυστυχώς κεκτημένο δικαίωμα τους) να στείλουν ένα μήνυμα στον αλβανικό λαό για την ανάγκη αποστασιοποίησης απ’ την σημερινή κυβέρνηση. Δεν είναι συνηθισμένο φαινόμενο ώστε ο Πρόεδρος των ΗΠΑ να εμφανίζεται δημοσίως με αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε μια χώρα, μεσουράνησης μάλιστα της προεκλογικής περιόδου.
Ωστόσο όμως ο τούρκος πρόεδρος Ερντογάν στα πλαίσια των πολιτικών του πατροναρίσματος των μουσουλμανικών πληθυσμών στα παράλια της Αδριατικής δείχνει ιδιαίτερα ικανοποιημένος με τις επιδώσεις του Έντι Ράμα στην ενίσχυση της τουρκικής διείσδυσης και τον προσανατολισμό των επιλογών της «εξωτερικής πολιτικής» της Αλβανίας σύμφωνα με τις υποδείξεις της Άγκυρας. Στα πλαίσια αυτά έχει φροντίσει ώστε με όλο το μηχανισμό προπαγάνδας και ειδικά τα κηρύγματα στα ελεγχόμενα απ’ τον Ερντογάν και την ΤΙΚΑ τεμένη της Αλβανίας να απομυθοποιηθεί η Δύση γενικά και η ΕΕ ειδικά. Προφανώς στα τεμένη όλα αυτά δαιμονοποιούνται, στα ελεγχόμενα όμως δίκτυα των ΜΜΕ απ’ την κυβέρνηση και τον μηχανισμό Ράμα ειδικά, απλά αμφισβητούνται. Και αμφισβητούνται προφανώς και οι αξίες μαζί με τον φορέα τους. Κάπως έτσι και με τις ΗΠΑ.
Έτσι απ’ τη μια η παρέμβαση Τράμπ στα εκλογικά πράγματα της Αλβανίας δεν είχε την απήχηση που θα είχε άλλες εποχές ενώ το ίδιο χαλαρά πέρασε και δημοσίευμα των ΝΥΤ (New York Time) που αποκαλούσε την Αλβανία χασισοποιημένη και ελεγχόμενη απ’ τα κυκλώματα ναρκωτικών στο βαθμό της Κολομβίας. Κατονομάζοντας ως υπεύθυνη τη σοσιαλιστική κυβέρνηση.
Απ’ την άλλη αναδεικνύει ότι ο τρόπος αυτός της προπαγάνδας επιφέρει αύξηση της επιρροής του λόγου του Ερντογάν. Αυτό βέβαια θα έχει τις δικές του συνέπειες καθώς δημιουργεί κακό προηγούμενο και καταστεί την Τουρκία κέντρο που θα χρίζει τις κυβερνήσεις στην Αλβανία και το Κόσοβο και δι αυτών θα καθορίζει το πολιτικό παιχνίδι και σε άλλα σημεία όπως τα Σκόπια.
Ο Ερντογάν για άλλη μια φορά απέδειξε το εργαλείο με το οποίο εξαρτά στο άρμα του την αλβανική πολιτική τάξη. Καλλιεργεί φοβίες για την εδαφική ακεραιότητα της και την εσωτερική ενότητα και συνοχή και στη συνέχεια έρχεται ως σωτήρας να την πατρονάρει και στρατηγικός εταίρος που της διασφαλίζει την πορεία. Στην ουσία απλά την χρησιμοποιεί ώστε να απορροφά χρήματα απ’ τις αραβικές χώρες για να τους διασφαλίζει πρόσβαση στην καρδιά της Ευρώπης την οποία επί το πλείστον εκβιάζει ακριβώς με το ενδεχόμενο στρατηγικής αστάθειας στις περιοχές των Βαλκανίων.
Ο Ερντογάν χωρίς διπλωματία και με λόγο ευθύ που δεν έχει ανάγκη αποκωδικοποίησης απέδειξε ότι χρησιμοποιεί την Αλβανία και το Ράμα όπως άφησε μάλιστα να φανεί και το Μέτα τους βλέπει σαν κινούμενα σχέδια στο σενάριο του.
Η Τουρκία είναι το πρόβλημα λοιπόν για την Αλβανία και όλες τις καθυστερήσεις και την ατονία του ενδιαφέροντος της για μεταρρυθμίσεις για ουσιαστική προσέγγιση της Ευρώπης. Η κυβέρνηση της δε φαίνεται να είναι σε πλήρη αντίθεση με την βούληση του λαού. Ενός λαού όμως που απομακρύνεται κάτω απ’ την πίεση του Ισλάμ και της κυβερνητικής εξαθλίωσης αφήνοντας να εκφράζονται οι υπότροφοι του Ερντογάν στα τεμένη και τα «φιλανθρωπικά» του ιδρύματα.
