Εκ των μελών του πολύ στενού κύκλου του Αλβανού Πρωθυπουργού, Έντι Ράμα, και επικεφαλής της πολύ κρίσιμης Υπηρεσίας Ένταξης των Αυθαιρέτων, Διαχείρισης Ακίνητης Περιουσίας και Χωροταξίας, ο Αρτάν Λιάμε, δείχνει «έκπληξη» που βλέπει στα μπεντένια του Κάστρου των Ιωαννίνων και στον πύργο του να κυματίζει η Ελληνική σημαία. Δεν έχει σημασία το προκλητικό της ανάρτησης του στο προφίλ του στο facebook. Σημασία έχει τι σύγχυση επικρατεί στον εγκέφαλο του και μάλιστα υποθέτοντας με ευκολία ότι τα ίδια συμβαίνουν σε όλη την ομάδα που υποτίθεται «ηγείται» και «εμπνέει» την Αλβανία και την εδώ κοινωνία. Δεν θέλει την Ελληνική σημαία και ούτε προτείνει την Αλβανική. Προτιμάει την Οθωμανική… ο άνθρωπος του Ράμα.

Και με την ίδια λογική αφήνει το υπονοούμενο ότι λίγα έπραξαν οι αλβανοί να συμπεριλάβουν την πρωτεύουσα της Ηπείρου εντός αλβανικών συνόρων… λες και ιστορικά και δημογραφικά θα μπορούσε να πατήσει η αξίωση.

Και μετά οι ίδιοι κρύβονται όταν το φίδι του ανθελληνισμού θεριεύει στους κόλπους των νέων. Αλλά μάλλον αυτό θέλουν για να διασκεδάζουν τις εντυπώσεις απ’ την αδυναμία τους να προσφέρουν στην νέα γενιά καλύτερη ευημερία και προοπτική.

Ίσως να αναζητούν και νέα εδάφη για τις καλλιέργειες.

Όλο το σημείωμα του που δείχνει ότι ευρισκόμενος στα Γιάννενα είχαν κανονικά διαλυθεί τα νεύρα του στη θέα της Ελληνικής σημαίας:

«…Το μπαϊράκι του Γιουνάν πάνω στον πύργο του Κάστρου των Ιωαννίνων.

Ίσως εκεί περισσότερο να ταίριαζε το μπαϊράκι του Μπαμπά Ντοβλέτ, που τουλάχιστον κράτησε την πόλη για πλέον των 500 χρόνων, του προσέδωσε την οθωμανική όψη που έχει σήμερα και στο τέλος την παρέδωσε με πόλεμο.

Φυσικά οι πατριώτες του facebook θα μου ξεχυθούν και θα πουν ότι εκεί πηγαίνει η σημαία με αετό, αλλά για να πούμε το δίκιο, εμείς τα αλβανά λίγο ή σχεδόν τίποτε δεν κάναμε να κρατήσουμε αυτή την πόλη προς τα δω των συνόρων εκείνα τα χρόνια που μοιράζονταν τα σύνορα των κρατών.

Ο Αλή της Χάνκο, που σήμερα χρησιμεύει στους Έλληνες να προσελκύσουν τους τουρίστες, ίσως γυρίσει ανάποδα στον τάφο του όταν βλέπει τις σημαίες με γαλάζιους σταυρούς να κυμματίζουν γύρω απ’ τους πύργους των σαραγιών του, αλλά αυτό αξίζει.

Η ιστορία καταδικάζει όχι τους άδικους, αλλά τους ανίκανους.

Και του Αλή, το λιοντάρι της Ηπείρου, του την έριξαν όλοι.

Του την έριξαν οι Τούρκοι, που εκείνος τους είχε πάντα εκμεταλλευτεί, του την έριξαν οι έλληνες που εκείνος τους υποβάθμιζε διαρκώς, μάλιστα και οι αλβανοί, που όπως έχουν τη συνήθεια, σ’ αφήνουν στη λάσπη όταν αχεί το ντουφέκι…