Είναι ένα χοντρό λάθος ή καλά εσκεμμένη προβοκάτσια το γεγονός ότι η χαρτογράφηση υποτιθέμενης ιδιοκτησίας πρώην Οθωμανού μπέη του Λιμποχόβου στην ευρύτερη περιοχή της Κακκαβιάς, από πλευρά του Υποθηκοφυλακείου Αργυροκάστρου έχει παραβιάσει την επίσημη συνοριακή γραμμή Αλβανίας – Ελλάδας;
Η υπόθεση αφορά στην τοποθέτηση πάνω στο χάρτη πρώην ιδιοκτησίας στα σύνορα του Μουφίτ Λιμποχόβα. Έχει πολλές παραμέτρους η συγκεκριμένη αλλά επί του παρόντος σημασία έχει η παραβίαση των αρμοδιοτήτων απ’ την Επιτροπή Απόδοσης Ιδιοκτησιών του Αργυροκάστρου με απόφαση της απ’ το 1999. Και γίνεται ακόμη πιο προκλητική η χαρτογράφηση της συγκεκριμένης περιοχής απ’ το Γραφείο Ακινήτου Περιουσίας (Υποθηκοφυλακείο) στη συνέχεια. Δεν είναι γνωστό υπό ποιες συνθήκες το Υποθηκοφυλακείο και οι μηχανικοί του τοπογράφοι έχουν οδηγηθεί στην συγκεκριμένη ενέργεια αλλά προφανώς δεν είναι μια συνήθη παρανομία εξ αβλεψίας. Είναι η συνοριογραμμή που οριοθετεί ακριβώς πάνω στους μεθοριακούς σταθμούς την επικράτεια του αλβανικού και ελληνικού κράτους. Ως εκ τούτου προφανώς έχει σημασία η περαιτέρω έρευνα της υπόθεσης και των παραμέτρων της.
Για περισσότερα από ένα χιλιόμετρο στην περιοχή απ’ το αλβανικό τελωνείο και προς βορρά οι χάρτες του Υποθηκοφυλακείου δείχνουν να κατοχυρώνουν περιουσία αλβανού υπηκόου εντός του ελληνικού εδάφους. Η επιφάνεια της παρεμβολής ίσως να είναι ασήμαντη αλλά η πράξη αυτού καθ εαυτού έχει πολύ σπουδαία σημασία ως προβοκάτσια με κρατική σφραγίδα.
Σε ιστοσελίδα ημιεπίσημη που καταγράφει κατάσταση των ακινήτων περιουσίων της Αλβανίας (albinfo) προκύπτει με σαφήνεια το αναφερόμενο ζήτημα. Πλέον των 75 στρεμμάτων σε απόσταση 1000 μέτρων εκτεινόμενη η περιουσία εισδύει πέραν της επίσημης μεθοριακής γραμμής.
Σαν να μην έφτανε αυτό οι χάρτες αυτοί, σύμφωνα με πληροφορίες έχουν γίνει αποδεκτοί ως τεκμήριο εκδίκασης της συγκεκριμένης υπόθεσης στο Πρωτοδικείο Αργυροκάστρου. Συγκεκριμένα κάτοικοι της Κακκαβιάς αλλά και η Επαρχία Άνω Δερόπολης έως το 2015 αμφισβητούν την συγκεκριμένη διαδικασίας αναγνώρισης και απόδοσης της συγκεκριμένης ιδιοκτησίας. Είναι ακόμη μία απ’ τις δεκάδες υποθέσεις της αυθαιρεσίας και παρανομίας που μεθοδικά ενεργούνται εις βάρος των ελληνικών κοινοτήτων. Η περίπτωση έχει πολλές παραμέτρους που προφανώς με υπομονή και κυρίως επιμονή θα απορριφθεί. Εκτός των άλλων έχει τη γελοιότητα ότι αυτοί που ισχυρίζονται ότι κάποτε την κατείχαν την έχουν τοποθετήσει χαρτογραφικά ακριβώς δίπλα στα σύνορα, σε ένα επίμηκες σχήμα λες και είχαν κάποτε τη φαντασία ότι εκεί θα τοποθετούνταν τα σύνορα και επί το πλείστον θα κατασκευάζονταν οι επίσημοι μεθοριακοί σταθμοί.
Αυτό όμως είναι ζήτημα που θέλει το χρόνο του και ειδικές νομικές γνώσεις να εξεταστεί.
Το άλλο ότι δηλαδή το Υποθηκοφυλακείο ως αποκλειστικά κρατικός θεσμός υπερβαίνει την αρμοδιότητα του και «εισβάλει» σε ξένο έδαφος προφανώς είναι προβοκάτσια. Απροκάλυπτη μάλιστα και αποκαλυπτική της προχειρότητας με την οποία στην Αλβανία χειρίζονται ζητήματα τόσο ευαίσθητα.
Εκτός και εάν υπάρχει κρατική βούληση για πρόκληση έντασης και έμμεσης παραβίασης της κατάστασης στα σύνορα.
