Η διαχείριση της λαϊκής δυσαρέσκειας

Δημοσιεύθηκε: 30/01/2019 18:31 Τελευταία Ενημέρωση: 01/02/2019 11:04 Από: Tachydromos

Καθηγητής κοινωνιολογίας σε λύκειο της περιοχής Αγίων Σαράντα μου μετέφερε σχετική συζήτηση που είχε με μαθητές της τελευταίας τάξης σε ότι αφορά τα θεμελιώδη δικαιώματα του ανθρώπου: στη ζωή και την διασφάλιση της, την περιουσία και την κατοχύρωση της καθώς και της εργασίας και την αναλογία που δημιουργείται σε ότι αφορά την υποχρέωση της εξουσίας να τα υλοποιεί, σέβεται και εφαρμόζει. Το ερώτημα που έβαλε στους μαθητές του ήταν τι γίνεται ή τι πρέπει να γίνει στην περίπτωση που η πολιτεία, η κυβέρνηση εν προκειμένω τα παραβιάζει και δεν επιδεικνύει την συνταγματική της υποχρέωση να τα σέβεται και εφαρμόζει με συγκεκριμένες πολιτικές. Η απάντηση των ώριμων εφήβων είναι τέτοια που εκτός απ’ τον καθηγητή τους πρέπει να σημάνει συναγερμό για όλη την κοινωνία στην Αλβανία: φεύγουμε απ’ τη χώρα, ήταν η απάντηση των μαθητών!

Σ’ αυτό το βαθμό έχει επέλθει η κατάλυση της δημοκρατίας, η αποσύνθεση κάθε έννοιας και πρακτικής ευνομούμενης πολιτείας στην Αλβανία, απόδειξη του αυταρχισμού με τον οποία διαχειρίζεται την εξουσία ο Έντι Ράμα και η ομάδα που τον περιβάλει.

Πρόκειται στην ουσία για υψηλού βαθμού λαϊκής δυσαρέσκειας η οποία ακόμη δεν έχει βρει τους τρόπους και το δρόμο να εκδηλωθεί. Η Κυβέρνηση χρησιμοποιώντας τα ΜΜΕ αντί να παρέμβει στην βελτίωση της κατάστασης στην ουσία επιδιώκει στη διαχείριση της δυσαρέσκειας και την απόκρυψη της κατάστασης.

Η αντιπολίτευση απ’ την πλευρά της δεν έχει μέχρι στιγμής επαρκώς να διαχειριστεί την κατάσταση και μετατρέψει σε πολιτικό όφελος τον αναβρασμό που επικρατεί στην κοινωνία. Εκ της άποψης αυτής η διαδήλωση διαμαρτυρίας που προετοιμάζει για τις 16 Φλεβάρη στα Τίρανα, με προηγούμενες σε διάφορες μεγάλες πόλεις της χώρας, δεν αποκλείεται αυτή τη φορά να λειτουργήσει σαν θρυαλλίδα όχι απλά για την εκτόνωση της λαϊκής οργής αλλά για την έναρξη ουσιαστικών πολιτικών εξελίξεων που θα οδηγήσουν στην ανατροπή της κυβέρνησης που πολλοί πολιτικοί αναλυτές τη χαρακτηρίζουν ως καθεστώς πλέον παρά ως καρπό δημοκρατικής διαδικασίας.

Τα βασικά φαινόμενα της κατάστασης σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο είναι ο υψηλός δείκτης διαφθοράς σε πρωτογενή επίπεδο και διαπλοκή των κυβερνητικών στελεχών και απ’ την άλλη η κοινωνική εξαθλίωση που έχει προκαλέσει ακραία πόλωση μεταξύ μικρής ολιγαρχίας που διαχειρίζεται κυρίως δημόσιους πόρους και όλο και διευρυνόμενης μάζας που καλείται να ζήσει με λιγότερα από 70 Δολάρια το μήνα. Τα δημόσια έσοδα ωστόσο δείχνουν σοβαρή υστέρηση με αποτέλεσμα κανένα απ’ τα δημόσια έργα να μην εμφανίζει εργοτάξιο εν εργασία.

Σε πολιτικό επίπεδο ωστόσο τα πράγματα είναι ακόμη πιο οδυνηρά. Εδώ και μήνες οι απαραίτητες διεργασίες συναίνεσης κυβέρνησης – αντιπολίτευσης για βελτίωση του εκλογικού νομικού πλαισίου, αναδιάρθρωση του δικαστικού σώματος και άλλα τελούν όχι απλά υπό αναστολή. Η αντιπολίτευση δηλώνει σε όλους τους τόνους ότι δεν διατίθεται να οδηγηθεί ως πρόβατο προς σφαγή σε εκλογική διαδικασία όπου οι συμμορίες διακίνησης ναρκωτικών και οργανωμένου εγκλήματος εξαγοράζουν ψήφους και εκβιάζουν πολίτες για λογαριασμό της κυβέρνησης Ράμα.

Υπό τις συνθήκες αυτές επιμένει ότι δεν θα ενδώσει σε οποιεσδήποτε παραινέσεις ή πιέσεις του διεθνούς παράγοντα να προσέλθει στις εκλογές χωρίς να έχει προηγηθεί παραίτηση του Ράμα και της κυβέρνησης του και δημιουργία τεχνικής κυβέρνησης κοινής αποδοχής για την ομαλοποίηση της εσωτερικής πολιτικής κατάστασης και προετοιμασίας δίκαιων εκλογών.

Η ατζέντα της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας δεν αποτελεί πλέον προτεραιότητα στους σχεδιασμούς των μεγάλων πολιτικών δυνάμεων. Εάν η Κυβέρνηση όντως είχε στα σοβαρά την υπόθεση ώστε να λάβει πρόσκληση έναρξης διαπραγματευτικών διαδικασιών ένταξης στην ΕΕ τον Ιούνιο θα είχε επιδείξει το ανάλογο πνεύμα ανοχής και διαλόγου με την αντιπολίτευση. Η δεύτερη απ’ τη σειρά της είναι δικαιολογημένη να μην δεχτεί ακόμη μια φορά τη θυσία της προσχηματικής μη παρεμπόδισης ευρωπαϊκών διαδικασιών που ωστόσο δεν επιφέρουν ουσιαστική βελτίωση της λειτουργίας της δημοκρατίας.

Υπό αυτές τις συνθήκες οι δύο πλευρές ερίζουν στη διαχείριση της λαϊκής δυσαρέσκειας. Η μεν κυβέρνηση ώστε να μην προσλάβει διαστάσεις οργής ενώ η αντιπολίτευση προκειμένου οδηγήσει εξελίξεις ανατροπής της πρώτης.

Εάν ληφθεί ως δείγμα η εδώ και εβδομάδες διαμαρτυρία των φοιτητών με την αποχή απ’ τα μαθήματα, διαδηλώσεις στους δρόμους και τις πλατείες των Τιράνων, τα πράγματα δείχνου μια αδυναμία μάλλον του Δημοκρατικού Κόμματος της αντιπολίτευσης να κεφαλαιοποιήσει τα πολιτικά οφέλη που προκύπτουν.

Εν πάση περιπτώσει η άνοιξη θα είναι ιδιαίτερα ταραγμένη στο εσωτερικό της Αλβανίας δεδομένου ότι η ΕΕ από πλευράς της έχει ήδη εισέλθει στους ρυθμούς των ευρωεκλογών και οι ΗΠΑ μάλλον έχουν να διευθετήσουν ζητήματα που αφορούν τη συνολικότερη κατάσταση σταθεροποίησης και ασφάλειας στην εγγύς περιοχή των Βαλκανίων.

Κοινοποίηση

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΑ

Live Stream

Coming Soon