Το έντονο ενδιαφέρον του Πρέσβη ε. τ. κ. Παντελή Καρκαμπάση για την Εθνική Ελληνική Μειονότητα και τις ελληνοαλβανικές σχέσεις και επαφές εν γένει, αλλά και η κάθοδος του στο αμιγώς πολιτικό στίβο, στα ψηφοδέλτια για την Ευρωβουλή, παρακίνησε φίλο της ιστοσελίδας να αποστείλει ορισμένα εκ του αρχείου των πρώτων δράσεων για την ίδρυση του ΚΕΑΔ…
Ήταν εκείνος ο χειμώνας και η άνοιξη με έντονη πολιτική δράση στην Αλβανία. Πρόκειται για το 1991 – 1992, όταν με απόφαση της Βουλής της Αλβανίας η ΟΜΟΝΟΙΑ είχε αποκλειστεί από τη δυνατότητα συμμετοχής σε εκλογικές διαδικασίες και είχαν αναληφθεί πρωτοβουλίες για την ίδρυση της Ένωσης για Ανθρώπινα Δικαιώματα – ΚΕΑΔ. Μάλιστα οι νομικές διαδικασίες για την έγκριση του απ’ το Υπουργείο Δικαιοσύνης της Αλβανίας ολοκληρώθηκαν στο πάρα πέντε και τον Μάρτιο, 22 για την ακρίβεια ήταν οι εκλογές για το Κοινοβούλιο, αυτές που στην ουσία έφεραν την ουσιαστική ανατροπή του κομουνιστικού καθεστώτος.
Με ελάχιστη, εάν όχι μηδενική πολιτική εμπειρία, κλιμάκιο στελεχών της Ομογένειας έπρεπε να καταρτίσει τόσο το φάκελο για την συγκρότηση του ΚΕΑΔ, αλλά και το σχετικό προεκλογικό υλικό για τη διάχυση του προγράμματος και της πολιτικής πρότασης στο εκλογικό σώμα. Ξεπερνώντας μάλιστα ένα βαρύ κλίμα που είχε προκύψει από τριβές, φυσιολογικές και μη μεταξύ στελεχών της ΟΜΟΝΟΙΑΣ και νέων που προσέρχονταν στο ΚΕΑΔ. Και άλλες επιπλέον παρεξηγήσεις που προέκυπταν απ’ την αντίληψη περί των καθαρών ελλήνων και άλλων που αφυπνίζονταν και κινούνταν σε μεγαλύτερη ακτίνα των ομόκεντρων κύκλων του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού.
Εκεί και καθώς για εκτυπωτικές ανάγκες το κέντρο της εργασίας για την προετοιμασία του σχετικού υλικού ήταν στα Ιωάννινα, γνώρισαν τα στελέχη αυτά τον κ. Παντελή Καρκαμπάση. Νέος διπλωμάτης τότε αλλά με τη σχετική προηγούμενη εμπειρία των ελληνοαλβανικών πραγμάτων απ’ τη θητεία του στην Πρεσβεία. Κρατούν απ’ την γνωριμία αυτή τις καλύτερες αναμνήσεις καθώς με πολύ τρόπο και τακτ προσπαθούσε να τους βάλει να δουν σε βάθος χρόνου και όχι τα πράγματα της ημέρας. Οι συμβουλές αυτές είναι και απ’ τους λόγους που τα κείμενα που γράφτηκαν τότε τηρούν μια διαχρονικότητα και δεν έπεσαν έξω απ’ τις εξελίξεις που επήλθαν. Η απόρριψη του κομμουνισμού δεν σήμαινε για τον Βορειοηπειρωτικό ελληνισμό και τον τερματισμό της καταπίεσης και παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η Ελλάδα στήριξε τότε τις εξελίξεις που ενίσχυαν την πτώση του κομμουνισμού ως μια ελπίδα για άλλη προοπτική στις ελληνοαλβανικές σχέσεις.
Το ΚΕΑΔ, παρά τον άθλιο πόλεμο, κατάφερε να εκφραστεί εκλογικά ενώ στις τοπικές εκλογές που ακολούθησαν τον Ιούλιο 1992 επιβεβαιώθηκε ακόμη καλύτερα το εγχείρημα που έμελλε να παγιωθεί για τρεις σχεδόν δεκαετίες.
Ο κ. Καρκαμπάσης, ένας καλός φίλος του εδώ Ελληνισμού έτυχε τυχερός καθώς η εξέλιξη της σταδιοδρομίας του τον επανέφερε στα Τίρανα, ως Πρέσβη της Ελληνικής Δημοκρατίας σε μια επίσης κρίσιμη για τα εδώ πολιτικά πράγματα περίοδο. Και κατάφερε και τότε να πρωταγωνιστήσει. Ευτυχείς συμπτώσεις, θα έλεγε κανείς, αλλά και αποτέλεσμα δικής του μεθοδικής εργασίας. Πρόκειται για την περίοδο 2004-2006, όταν έγιναν και πάλι ουσιαστικά πράγματα για τον Ελληνισμό και ειδικά για την πρόοδο των ελληνοαλβανικών σχέσεων. Ήταν εκ των διπλωματών που πρώτος μίλησε για την διαφθορά των σοσιαλιστικών κυβερνήσεων υπό τον Νάνο τότε και έδωσε αέρα στην αντιπολίτευση να διεκδικήσει τη νίκη στις εκλογές του 2005. Παράλληλα όμως, υποστηρίζοντας τον νέο ρόλο που θα είχε η ομογένεια όπως εκφράζονταν αυτό πολιτική απ’ την ΟΜΟΝΟΙΑ και το ΚΕΑΔ. Και όντως το εγχείρημα πέτυχε. Όροι που είχαν προβλεφθεί στη συμφωνία στήριξης του ΔΚ για να ανέλθει στην εξουσία και συμμετοχή του ΚΕΑΔ στη διακυβέρνηση παρά τις δυσκολίες έγιναν σεβαστές στην πορεία και υλοποιήθηκαν. Άλλες δυσκολίες προέκυψαν στα χρόνια που ακολούθησαν…
Εκείνος συνεχίζει να παρακολουθεί και να παρεμβαίνει με την αρθρογραφία του πλέον, αλλά και τη φυσική παρουσία σε δράσεις και εκδηλώσεις που τον συναντούμε και θυμούμαστε τα παλιά.
Και δεν μένουμε στις μνήμες. Με την ανάλυσή του των τεκταινομένων γύρω μας, υποστηρίζει και την δυνατότητά μας να βλέπουμε καλύτερα και τους άμεσους κινδύνους για την ΕΕΜ και τις προκλήσεις για τη διεύρυνση των δικαιωμάτων της, και τα εμπόδια που προβάλουν και αναχρονιστικές εθνικιστικές αντιλήψεις…
Καλή επιτυχία του ευχόμαστε στην δοκιμή στην ετυμηγορία του ελληνικού λαού! Η πείρα και ο ήρεμος λόγος του είναι χρήσιμος και ωφέλιμος!
Deropoli.com
