24 Ιουνίου 1992- η Εκλογή του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου

Δημοσιεύθηκε: 24/06/2019 14:06 Τελευταία Ενημέρωση: 24/06/2019 14:06 Από: Tachydromos

Σημαντική η σημερινή ημέρα για την Ορθόδοξη κοινότητα στην Αλβανία καθώς αποτελεί ακόμη ένα σταθμό σημαντικό στην ιστορία της από θεμελίων ανασυγκρότησης της Ορθοδόξου Αυτοκεφάλου Εκκλησίας στην Αλβανία.

Η Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου υπό τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. κ. Βαρθολομαίο, και με δική του εισήγηση, εξέλεξε παμψηφή τον έως την ημέρα εκείνη, Πατριαρχικό Έξαρχο, τον κ. Αναστάσιο (Μητροπολίτη Ανδρούσης τότε) ως Αρχιεπίσκοπο Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας. Μια απόφαση τολμηρή για την εποχή για αμφότερους και στην πορεία αποδεδειγμένη ευλογημένη και σοφή. Αμφότερη διότι το Πατριαρχείο έπρεπε να δώσει απάντηση στο τεράστιο κενό που είχε αφήσει ο κομουνιστικός διωγμός: πέραν των άλλων δεν υπήρχε στην Αλβανία ούτε ένας ιεράρχης να σηκώσει το βάρος… αλλά ούτε σε ορατή προοπτική διαφαίνονταν υποψήφιοι. Στην ουσία η Ορθόδοξη Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Αλβανίας υπήρχε μόνο τυπικά. Για τον Αρχιεπίσκοπο προφανώς ακόμη πιο δύσκολη απόφαση να μείνει σε μία κατάσταση που τίποτε δεν έδειχνε ζωή παρά μόνο θλίψη, φόβο, απογοήτευση και διάθεση εγκατάλειψης της χώρας. Εκείνος μάλιστα είχε πραγματική εικόνα διότι για σχεδόν ένα χρόνο είχε περιοδεύσει όλη τη χώρα και μπορούσε με την εμπειρία και τη γνώση που κατείχε να εκτιμήσει το πόσο δύσκολο εάν όχι ανέφικτο έμοιαζε το εγχείρημα.

Και όμως για ακόμη μια φορά ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος έχοντας βασικό κριτήριο στη ζωή του τη βαθιά πίστη στον Αναστάντα Κύριο και Αρχηγό της Ζωής ημών Ιησού Χριστό αλλά και πολύ αγάπη για τον άνθρωπο, αποφάσισε και έμεινε. Εκ των υστέρων όλα φαντάζουν ειδυλλιακά. Τόσα επιτεύγματα σε τόσα λίγα χρόνια. Σπάνια ο Θεός ευλογεί τους κόπους των ανθρώπων τόσο πλούσια, και όμως τη θυσία του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου την αντάμειψε γενναιόδωρα.

Αλλά η πορεία δεν ήταν περίπατος. Έχει σελίδες μεγάλων δοκιμασιών, δακρύων πόνου, ανεβάσματα αλλά και καμπές επικίνδυνες που οδήγησαν όμως σ’ αυτή την ευλογημένη πραγματικότητα: μιας ζωντανής Εκκλησίας, με κύρος όσο ποτέ στην ιστορία της, ανοιχτή στην κοινωνία με πλούσιο το έργο που επιτελεί για την πρόοδο του ανθρώπου, με την αναστάσιμη σφραγίδα του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου.

Προσφάτως σε ομιλία του σε εκδήλωση εκπαιδευτικών στο Αργυρόκαστρο, ο καθηγητής Θεολογίας και πρώην Κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, κ. Μιχάλης Τρίτος, δήλωνε πως δύο άνθρωπου στο διάβα της ιστορίας στα μέρη αυτά δεν αρνήθηκαν να βγάλουν το φίδι απ’ την τρύπα: ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός κάποτε με το φίδι των εξισλαμισμών και ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος με το ανάλογο της αθεΐας και του εθνικισμού…

Τίποτε άλλο ας μη προσθέσουμε ως περίληψη αυτής της 27ους πορείας. Ας κρατήσουμε δυνατά αυτό το συμπέρασμα.

Κάθε χρόνο τέτοια μέρα στα Τίρανα γινόταν Συνοδική πανηγυρική Θεία Λειτουργία. Φέτος λόγω της ιδιάζουσας πολιτικής κατάστασης που επικρατεί στη χώρα έγιναν στις κατά τόπου Μητροπόλεις ώστε οι πιστοί να συμπροσευχηθούν και να ευχαριστήσουν το Θεό για το εκπληκτικό αυτό δώρο που τους έκανε μετά τις δοκιμασίες του διωγμού. Και να χαρίζει ο Κύριος πλούσια τα δώρα της σοφίας Του, το φωτισμό Του στον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο για να συνεχίσει απρόσκοπτα η πορεία αυτή της Ορθοδόξου Εκκλησίας που ποιμαίνει και καθοδηγεί! Αμήν!

Κοινοποίηση

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΑ

Live Stream

Coming Soon