Ιδιαίτερα το χειμώνα και με την δημογραφική κατάσταση που βρίσκονται πολλά χωριά στην περιοχή της Δροπόλεως, ο δημόσιος φωτισμός δρόμων και πλατειών δεν είναι μόνο ιδιαίτερα χρήσιμος στην εσωτερική μετακίνηση των κατοίκων ή την ασφάλεια τους.

Συμβάλει και στην ανάδειξη των ίδιων των χωριών και τονίζει την παρουσία ζωντανών κοινοτήτων σ’ αυτά.

Και όντως με τις προσπάθειες των κατοίκων (το ενδιαφέρον για τα κοινά εξ άλλου στις κοινότητες αυτές αποτελεί ιστορικό χαρακτηριστικό) και τη συνδρομή των υπηρεσιών του Δήμου είναι παρήγορο γεγονός η λειτουργία των δικτύων δημοσίου φωτισμού στους κεντρικούς δρόμους τουλάχιστον. Μάλιστα σε μερικά όχι μόνο στις κεντρικές εσωτερικές πλατείες αλλά και στις γειτονιές στις παρυφές των χωριών.

Είναι όμως εύκολο να διαπιστώσει κανείς ότι για αγνώστους λόγους η βασική κοινότητα του Δήμου, η Δερβιτσάνη, δεν έχει φωτισμό δημόσιο. Λίγες μόνο λάμπες σε ορισμένα μάλιστα σπίτια φωτίζουν τη νύχτα. Ενώ στην ουσία είναι απ’ τα πλέον κατοικημένα χωριά όχι μόνο της Δροπόλεως αλλά της υπαίθρου σε όλη τη χώρα δεν διαθέτει λειτουργικό δίκτυο δημοσίου φωτισμού.

Μην γνωρίζοντας τους λόγους αναφερόμαστε μόνο στο πρόβλημα. Πέραν των δυσκολιών για τους κατοίκους η κατάσταση αυτή σκοταδιού και μάλιστα εν αντιπαράθεση με διπλανά πολύ φωτισμένα χωριά, αποτελεί μια αδικία. Αδικία και για το γεγονός ότι η κοινότητα αυτή και οι κάτοικοι της συνδράμουν δια των τοπικών και γενικότερων φόρων τόσο ώστε να έχουν τον ανάλογο με τα άλλα χωριά φωτισμό….