Ήταν όντως πολύ ορθή η αντίδραση του Έλληνα Πρωθυπουργού κ. Κυριάκου Μητσοτάκη σε ότι αφορά το ζήτημα που έχει προκύψει με τα ασφαλιστικά δικαιώματα και υποχρεώσεις και μελών της ΕΕΜ ως Αλβανοί υπήκοοι. Δεν αφορά η θετική κρίση ως προς το επικοινωνιακό σκέλος και εξ άλλου το αριθμητικό μέγεθος των σχετιζόμενων με το θέμα εξ άλλου δεν προσφέρεται για επικοινωνιακή μικροπολιτική.
Φαίνεται ότι το πολιτικό ένστικτο του Πρωθυπουργού και η εκτίμηση των συμβούλων υπέδειξε την ανάληψη από πλευράς του όλου του χειρισμού του ευαίσθητο ζητήματος καθώς διαπίστωσε ότι θεληματικά ή αθέμιτα ο τρόπος των αντιδράσεων θα μπορούσε να τραυματίσει την εμπιστοσύνη της ΕΕΜ στην προσοχή που επιδεικνύει γι αυτή το εθνικό κέντρο. Εξ άλλου μικρές έστω αφορμές δύναται να επιφέρουν επί πλέον παρεξηγήσεις και με πολιτικό αντίκτυπο.
Μια έστω και πρόχειρη ανάγνωση διαφόρων αναρτήσεων σε συγκεκριμένους ιστότοπους δημιουργούν την αίσθηση ότι στην Αθήνα δεν υφίσταται παρά μια ομάδα ανθρώπων που σκηνοθετούν διαρκώς διάφορα τερτίπια εις βάρος των Ελλήνων Β. Ηπειρωτών!!! Ενώ το αντίθετο συμβαίνει έστω με ελαττώματα, δυσκολίες και διάφορες κατά καιρούς αποχρώσεις. Κύκλοι ασχολούμενοι με τα κοινά της ΕΕΜ από μικροπολιτικό συμφέρον κινούμενοι καταφέρνουν κατά καιρούς να εγείρουν με ένταση ζητήματα που αν μη τι άλλο κρύβουν την μεγάλη εικόνα.
Στην προκειμένη όντως η Κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη απ’ την ανάληψη των καθηκόντων δείχνει ξεκάθαρα διάθεση για διαφορετική διαχείριση ζητημάτων που άπτονται των δικαιωμάτων της ΕΕΜ. Η υποδοχή στο Μέγαρο Μαξίμου της αντιπροσωπείας της ΟΜΟΝΟΙΑΣ και του ΚΕΑΔ δεν είναι απλά κίνηση στην σωστή κατεύθυνση αλλά απόδειξη του ενδιαφέροντος και της άσκησης πολιτικής με θεσμικό πλαίσιο. Αυτό φαίνεται να ενοχλεί. Ενοχλεί κυρίως στα Τίρανα.
Για το λόγο αυτό και η επιδίωξη δημιουργίας μια εικόνας αρνητικής σε ότι αφορά την αντιμετώπιση της ΕΕΜ απ’ την Αθήνα και την επίσημη πολιτική ηγεσία της Ελλάδας, οδηγεί σε λάθος συμπεράσματα και καλλιεργεί λανθασμένες εντυπώσεις που στη συνέχεια μετατρέπονται σε πολιτικές στάσεις και εθνικές συμπεριφορές στους κόλπους της ΕΕΜ.
Εξ άλλου μια ανακοίνωση απ’ το Δήμο Φοινίκης τις τελευταίες μέρες σχετικά με συνάντηση με Υπουργό της Ελληνικής Κυβέρνησης υπό την ευθύνη και εποπτεία γνωστού και μη εξαιρετέου βουλευτή της μεθορίου, έχει ανάλογο επιθετικό ύφος. Απαιτεί και όχι συζητά για δρόμους, νερά, χρήματα για περιουσιακά κ. α. Ανάλογο ύφος δεν διαπιστώνει κανείς στην επικοινωνία με την καθόλα υπεύθυνη για την κατάσταση αλβανική πολιτεία. Τις περιουσίες τις υποκλέπτει η αλβανική κυβέρνησης και οι υπηρεσίες της και η Αθήνα καλείται να καλύψει τα δικονομικά του Δήμου. Τους δρόμους πρέπει να κατασκευάσει ο φορές στον οποίο καταβάλουμε τους φόρους και άλλο τόσο: αντί ευχαριστηρίων για την τεραστίας σημασίας αρτηρία απ’ το Μαυρομάτι στους Αγίους Σαράντα που κατασκευάστηκε με ελληνικά κονδύλια απαιτούμε τη συντήρηση. Εάν κάποιες εργασίες εκκρεμούν αυτές σχετίζονται με την αθέτηση απ’ την Αλβανία να καταβάλει το μερίδιο που της αναλογούσε στο έργο.
Από μια εύκολη προσέγγιση θα μπορούσε κανείς να δικαιολογήσει την συμπεριφορά και το διεκδικητικό ύφος: στη μάνα Ελλάδα μπορούμε με οποιοδήποτε τρόπο να απευθυνθούμε και θα υπάρξει κατανόηση.
Μήπως όμως υφίσταται και το σενάριο δημιουργίας μιας βαθύτερης παρεξήγησης ούτως ώστε για ακόμη μια φορά να αποφεύγουμε συλλογικά να «παρακούσουμε» και να γυρίσουμε την πλάτη σε προστάγματα πολιτικά ώριμα και αφορούντα την ουσία της οντότητας μας;
Ο Υφυπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας στη Δερβιτσάνη προ ολίγων εξ άλλου εβδομάδων ξεκαθάρισε το στοίχημα που πρέπει να κερδηθεί απ’ την ΕΕΜ για το τρέχον πολιτικό έτος. Αφορά στην Απογραφή όπου πρέπει να μετέχουμε μαζικά, πρέπει να επιμείνουμε στην άσκηση του δικαιώματος αυτοπροσδιορισμού, πρέπει εν τέλει να αποδείξουμε τα αριθμητικά μας μεγέθη και τη γεωγραφία του γηγενούς Ελληνισμού. Προβάλλοντας εφήμερα ζητήματα, τα οποία λόγω και αντικειμενικών δυσκολιών ή χρόνου δεν θα υλοποιηθούν μήπως κάποιοι ζητούν το εύκολο άλλοθι της ανυπακοής στα όσα το εθνικό συμφέρον προστάζει;
Και προφανώς συγκεκριμένα κέντρα των Τιράνων που ασχολούνται διαχρονικά με την ΕΕΜ τρίβουν ευχαρίστως τα χέρια απ’ την καλλιέργεια ενός ιδιότυπου «ανθελληνισμού» στους κόλπους μας τους ίδιους.
Το καλοκαίρι που πέρασε σε μια μικρή γιορτή σε κάποια κοινότητα του Πωγωνίου οι κάτοικοι με ένα τρόπο εντελώς άκομψο για τον πιο επιεική χαρακτηρισμό και με ανάλογο των προαναφερόμενων ύφος ζητούσαν το λόγο απ’ τον εκπρόσωπο της Ελληνικής πολιτείας για την κατάσταση του δρόμου τους. Παραδίπλα όμως χαμογελούσε κακεντρεχής ο αρμόδιος για τους δρόμους μας Περιφερειάρχης Αργυροκάστρου στον οποίο εξ άλλου ακουμπούμε τους φόρους και την επικαρπία του φυσικού μας πλούτου και πολιτιστικού αποθέματος…
