Για τις ψυχές των προκεκοιμημένων πατέρων και αδελφών όρισε σήμερα η Εκκλησία, να προσευχόμαστε, οι Ορθόδοξοι υπέρ αναπαύσεως των ψυχών τους.

Και τα κοιμητήρια είναι σήμερα μέρος οικείο για τους Χριστιανούς που τελούν όπου είναι δυνατό Λειτουργίες και συνήθως μνημόσυνα και τρισάγια…

Είναι όμως και κάποιοι κεκοιμημένοι που δεν έχουν κοντά τους οικείους τους να τους ανάψουν ένα κερί στον τάφο τους, να πουν ψαλτά το «αιωνία η μνήμη…» τόσο γνωστό για τους Έλληνες. Δεν αποκλείεται μάλιστα υπό τις δεδομένες συνθήκες και να τους έχουν ξεχάσει δικοί τους εν ζωή…

Ο λόγος για τους Στρατιωτικούς Πεσόντες του Ελληνικού Έπους του 1940-41. Τότε με την υπέρτατη θυσία τους άφησαν στα βουνά τούτα, το διαχρονικό αποτύπωμα του σύγχρονου Ελληνισμού. Ένα αποτύπωμα που θέλει προφανώς τη δική του ερμηνεία. Ερμηνεία μακριά από το γνωστό φολκλορισμό. Για να μείνει στο τέλος αυτό το απλό για τον Έλληνα – καθόλου όμως αυτονόητο για άλλους λαούς- το χρέος έναντι της Πατρίδας ως υψηλό ιδανικό αλλά και υπολοίπων υψηλών ιδανικών: δημοκρατία έναντι του ολοκληρωτισμού, ελευθερία έναντι της μαύρης ξένης κατοχής, αξιοπρέπειας μικρών λαών έναντι στην υπεροψία των εθνοτικών υπεροχών κ.α

. Αυτό είναι το υπέροχο αποτύπωμα σε μέρη όπως έχουν αποτυπωθεί στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη: το Τεπελένι, το Πόγραδετς, το Σκουταρά, το 731, το Κουρβελέσι, το Μόραβα… Δεν έχουν σκαλιστεί τα μέρη αυτά για εδαφικές διεκδικήσεις κ.α. όπως διάφοροι εθνικιστές γράφουν και σχολιάζουν για να συντηρούν μίσος μεταξύ των λαών. Έχουν γραφτεί διότι όπως η Σπάρτη, και ο Μαραθώνας, και η Σαλαμίνα... και τόσα άλλα μέρη απλά αφορούν το αποτύπωμα του Ελληνισμού.

Ψυχοσάββατο σήμερα και εν έτη 2020 επιτέλους για τα παλικάρια αυτά που με τη θυσία τους επανασκάλισαν το εθνικό μας αποτύπωμα υπάρχουν επιτέλους Κοιμητήρια. Και δυνατότητα επίσης: Δόξα τω Θεώ! – να τελεστεί Μνημόσυνο για όσους έχουν ήδη βρεθεί και όσους ακόμη περιμένουν την ώρα της ανθρώπινης αυτής αξιοπρέπειας.

Και σήμερα Ψυχοσάββατο οι συγγενείς τους είναι μακριά απ’ τον τόπο που είναι οι τάφοι τους και λόγω τόσο χρόνων απομόνωσης δικαιολογημένα ορισμένοι τους θεώρησαν χαμένους κάπου και τους ξέχασαν. Τους θυμάται όμως η Πατρίδα και κυρίως η Εκκλησία, οι πιστοί που ζουν με την ελπίδα της αιώνιας ζωής και της αντάμωσης στη Δεύτερη του Κυρίου Παρουσία…

Γι αυτό και ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αργυροκάστρου κάλεσε σήμερα του πιστούς στους Βουλιαράτες, μετά τη Θεία Λειτουργία και τα Μνημόσυνα για τους συγγενείς, μαζί και τις μαθήτριες της Εστίας Κοριτσιών «Θεοτόκος – Άνθος το Αμάραντο» να κατέβουν λίγο πιο κάτω: στο Κοιμητήριο της Αγίας Σκέπης, που ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος αναβάθμισε με πρωτοβουλία του, και όπου αναπαύονται μαζί με τους 57 ήρωες που είχαν εκεί ταφεί απ’ το Χειμώνα 1940-41 και άλλοι 150 και πλέον που ενταφιάστηκαν εσχάτως.

Συγκινητική η ατμόσφαιρα και ανάλογα τα μηνύματα με τον Ιεράρχη να παροτρύνει τους πιστούς να συνεχίζουν να θεωρούν δικούς τους αυτούς του Πεσόντες της Ελευθερίας και πολύτιμο για τον τόπο μας και την ιστορία του δώρο.

Και στο Κοιμητήριο παρά τη Μονή του Αγίου Νικολάου στα Στενά της Κλεισούρας οι ιερείς της Μητροπόλεως, πιστοί στη διδασκαλία της Εκκλησίας μας και του Αρχιεπισκόπου, τέλεσαν τις υποχρεώσεις που απορρέουν απ’ την πίστη μας: Μνημόσυνο γι αυτούς που είναι εκ πνεύματος συγγενείς μας.

Ένα αλλιώτικο Ψυχοσάββατο όπου χώρος και χρόνος χάνουν τις συμβατικές διαστάσεις που τους δίνουμε ανθρωπίνους και συγχέονται στην αιωνιότητα και στο άπειρο της Ουράνιας Βασιλείας!