State Department: Καθυστερήσεις για εφαρμοστέες πρακτικές για τον «Περί προστασίας Εθνικών Μειονοτήτων» Νόμο, εμμονή στη μη αναγνώριση ελληνικών κοινοτήτων στις εκτός «μειονοτικών περιοχών» του κομουνισμού

Όπως είναι γνωστό ήδη χθες (προχθές για ΗΠΑ) κυκλοφόρησε με πρόλογο του Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μαϊκ Πομπέο, η Ετήσια Έκθεση περί Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που συντάσσουν οι Αμερικάνικες υπηρεσίες για λογαριασμό του Κογκρέσου.

Σε ότι αφορά στην Αλβανία με προσοχή για τις ίσες αποστάσεις η Έκθεση εν τούτοις υιοθετεί την τραγική πραγματικότητα σε ότι αφορά στις μονοκομματικές εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση που η Κυβέρνηση Ράμα εφάρμοσε τον Ιούνιο 2019. Μπορεί η εκλογική ατμόσφαιρα να ήταν ήρεμη τονίζει η Έκθεση αλλά οι πολίτες της χώρας στερήθηκαν της δυνατότητας επιλογής εναλλακτικών υποψηφιοτήτων για τις δημοτικές αρχές. Και προσθέτει μάλιστα ότι στις γενικές εκλογές 2017 παρατηρήθηκαν φαινόμενα εξαγοράς ψήφων, νοθείας κι εκβιασμού των ψηφοφόρων.

Εκεί που είναι ιδιαίτερα καυστική η Έκθεση 2019 είναι το σημείο της εκτεταμένης διαφθοράς που αγγίζει κάθε κύτταρο της πολιτικής και δημόσιας ζωής της χώρας. Μάλιστα επισημαίνει ότι παρατηρείται τόσο στην κεντρική διακυβέρνηση όσο και στην τοπική αυτοδιοίκηση. Κι έναντι της όλο και πιο εκτεταμένης πρακτικής διαφθοράς και δωροδοκίας των δημοσίων λειτουργών και των πολιτικών η Έκθεση υπογραμμίζει ότι απουσιάζουν ουσιαστικές πρακτικές ποινικών διώξεων και ανάλογων καταδικαστικών αποφάσεων που θα συνέδραμαν στον έλεγχο της κατάστασης.

Τούτο μάλιστα το συνδέει με την επίσης διεφθαρμένη δικαστική εξουσία που έχει διαρθρωθεί σε μία ξεκάθαρη συναλλαγή με την πολιτική τάξη και έχει υποταγεί εν πολλοίς στις βουλές της. Έτσι δημιουργείται ο γόρδιος δεσμός όπου οι πολίτες δεν μπορούν να έχουν δίκαιη εκδίκαση υποθέσεων που αφορούν στην παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους, συμπεριλαμβανομένων των περιουσιακών. Είναι μάλιστα τόσο σκληρό το πρόβλημα και οι αμυντικές αντιστάσεις του διεφθαρμένου συστήματος που η μεταρρυθμιστική διαδικασία ανασυγκρότησης του συστήματος που τελεί υπό την αιγίδα του διεθνούς παράγοντα και δη των ΗΠΑ καθυστερεί να αποδώσει. Συνταγματικό Δικαστήριο και Ανώτερο Ακυρωτικό έχουν πλήρως ατονήσει κατά την Έκθεση και έχουν διαλυθεί προκαλώντας επιπρόσθετες ανωμαλίες στην από πλευράς των πολιτών αναζήτηση δίκαιας και ισότιμης αντιμετώπισης απ’ το νόμο.

Η Έκθεση φέτος σημειώνει επίσης σοβαρές παραβιάσεις στο πεδίο της ελευθερίας της έκφρασης και των μέσων ενημέρωσης, σημειώνοντας ότι η κυβέρνηση επανέφερε την περί συκοφαντίας κατηγορία σε βαθμό κακουργήματος και τούτο έχει προκαλέσει συστολές στις δημοσιογραφικές έρευνες και σχετικά ρεπορτάζ για την κυβέρνηση και τους λειτουργούς της. Επί το πλείστον οι κακές αμοιβές και η ανασφάλεια των δημοσιογράφων για το εργασιακό τους καθεστώς προκαλεί φαινόμενα αυτοελέγχου και αυτολογοκρισίας επιβαρύνοντας έτσι την ποιότητα της δημοσιογραφίας. Τα ΜΜΕ εν πολλοίς έχουν συγκεντρωθεί σε λίγα χέρια και είναι συχνά πλέον τα φαινόμενα που αυτά χρησιμοποιούνται απ’ τους ιδιοκτήτες τους για την άσκηση αθέμιτων πιέσεων στην πολιτική και πολιτειακή ηγεσία αλλά και για εκβιασμούς επιχειρήσεων για παράνομα οικονομικά οφέλη. Τέλος λυτή και φέτος είναι η παράγραφος με αναφορά στις ομάδες των εθνικών μειονοτήτων που ζουν στη χώρα και αναγνωρίζονται επίσημα απ’ την πολιτεία δια του σχετικού νομοθετήματος του 2017.

Η Έκθεση επισημαίνει ότι οι σχετικές εφαρμοστικές νομικές πρακτικές είτε είναι νομοθετήματα, είτε αποφάσεις υπουργικού συμβουλίου ή αρμοδίων υπουργών προς υλοποίηση των όσων εκ του Νόμου «Περί προστασίας των Εθνικών Μειονοτήτων» απορρέουν, καθυστερούν. Έτσι δημιουργείται η δυσανασχέτηση εκπροσώπων των μειονοτήτων αλλά κυρίως δεν βελτιώνεται ουσιαστικά η θέση και κατάσταση των πολιτών που ανήκουν σ’ αυτές. Ως αμιγής θέση της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας η Έκθεση εστιάζει στο πλέον ουσιαστικό: στο ότι η κυβέρνηση και η πολιτεία δεν έχει ούτε τον περασμένο χρόνο αναλάβει καμιά πράξη ή πρωτοβουλία προς κατάργηση των αυθαιρέτως από κομουνιστική περίοδο προσδιορισμένων ως «μειονοτικές ζώνες». Η Έκθεση στην ουσία διατυπώνει την διαμαρτυρία πολιτικής εκπροσώπησης ΕΕΜ για την άρνηση κυβέρνησης όπως αναγνωρίσει ύπαρξη ελληνικών κοινοτήτων εκτός «μειονοτικών ζωνών» όπως είχαν προσδιοριστεί την περίοδο του κομουνιστικού καθεστώτος.