Εκτός απ’ την ανοχή στην δραστηριότητα στα εδάφη της Αλβανίας και ευρύτερα τον χώρο των αλβανικών πληθυσμών στα Δυτικά Βαλκάνια, κινημάτων του Ισλαμικού εξτρεμισμού και τρομοκρατικών πυρήνων, παρατηρείται με αφορμή το τρομοκρατικό κτύπημα με πρωταγωνιστή αλβανικής καταγωγής μέλος του ISIS, και λάθος χειρισμός του φαινομένου στα ΜΜΕ.
Υπό το φόβο ενδεχόμενης παρεξήγησης συνολικά με τη Μουσουλμανική Κοινότητα, η μεγαλύτερη θρησκευτική κοινότητα στο χώρο των Αλβανών, κυρίως όμως επειδή η πίεση των φορέων της θρησκείας αυτής στην κοινή γνώμη και την πολιτική τάξη είναι σημαντική, άλλη μια φορά γίνεται προσπάθεια να καλυφθούν τα σκουπίδια κάτω απ’ το χαλί.
Ενδεχομένως να είναι και ζήτημα άγνοιας. Ουδείς μπορεί να προσδιορίσει μια συγκεκριμένη συνταγή διαχείρισης του φαινομένου. Οι τρόποι και οι μέθοδοι με τις οποίες δουλεύουν οι τρομοκρατικές οργανώσεις απ’ το χώρο της Μέσης Ανατολής και τον Αραβικό κόσμο, ποικίλουν.
Εκείνο όμως που ειδικά τους ενδιαφέρει είναι οι νέοι αλβανικής καταγωγής, τούτο απ’ τη μια λόγω της ευκολίας που έχουν να κυκλοφορούν στην Ευρώπη και να αποκτούν δικαιώματα εγκατάστασης. Απ’ την άλλη διότι ο χώρος της Βαλκανικής δεν έπαψε ποτέ να τους ενδιαφέρει. Ως πιθανός χώρος αποσταθεροποίησης και ένοπλης δράσης αλλά και ως τραμπολίνο προς την Ευρώπη σε συνδυασμό τρομοκρατίας με άλλες παράνομες οικονομικές δραστηριότητες.
Η ανάλυση με αφορμή τον Φεϊζουλάχου, Αλβανό εξτρεμιστή απ’ το Τέτοβο, στο πολύνεκρο κτύπημα σε Βιέννημ φέρνει στην επιφάνεια άλλη μια φορά την αντιφατική συμπεριφορά διανοουμένων του αλβανικού χώρου. Απ’ τη μια επισημαίνοντας την ευρωπαϊκή ταυτότητα του αλβανικού έθνους και απ’ την άλλη τα αντανακλαστικά απομονωτισμού που καλλιεργήθηκαν επί κομουνισμού.
Επί το πλείστον εκείνο που αποτελεί ιδιαίτερα ανησυχητικό στίγμα είναι η ανάλυση με θέσεις συγκρητισμού. Συγκεκριμένα αντί της ρητής καταδίκης της πράξης του τρομοκράτη της Βιέννης, άλλο τόσο όταν προέκυψε η ταυτότητα του ως στρατολογημένο μέλος του ISIS, υπήρξαν άρθρα και αναλύσεις ανθρώπων με επιρροή στην κοινή γνώμη (Β. Σουρόϊ, Σ. Μουράτ κ.α.) που αφήνουν υπονοούμενο ότι στην Ευρώπη υφίσταται αλβανοφοβία σε συνδυασμό με την ίσλαμοφοβία. Πρόκειται για την αβίαστη παραδοχή της ρητορείας του Ερντοάν που ουκ ολίγες φορές είχε υιοθετηθεί και απ’ τον Έντι Ράμα. Για να είναι πειστικοί μάλιστα αναφέρουν το παράδειγμα της προ ετών δολοφονίας από Σέρβο, της Υπουργού Εξωτερικών της Σουηδίας και επίσης την δράση του μακαριστού πια Μητροπολίτη Μαυροβουνίου και Παράκτιας, κυρού Αμφιλοχίου.
Προφανώς άσχετα πράγματα που το μόνο που δεν βοηθούν είναι η αντιμετώπιση της επιτακτικής ανάγκης αποστείρωσης του χώρου των μουσουλμανικών πληθυσμών της Βαλκανικής απ’ τη διείσδυση του φονταμενταλισμού που τρέφει ιδεολογικά και εξασφαλίζει ανθρώπινο δυναμικό για την τρομοκρατία.
Οι ειδικές υπηρεσίες πάταξης της δράσης αυτής, της ίδρυσης πυρήνων και στρατολόγησης στελεχών, η υποστήριξη από τους δυτικούς εξειδικευμένους φορείς, η επιτήρηση από τις υπηρεσίες των ΗΠΑ ή της ΕΕ, δεν είναι αρκετά να σταματήσουν την λάθος χρήση του Ισλάμ ειδικά σε περιοχές μακριά απ’ τα αστικά κέντρα.
Ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος, βαθύς γνώστης του θρησκευτικού φαινομένου, έχει υπογραμμίσει ότι η ειρηνική συνύπαρξη και στο χώρο της Αλβανίας, μπορεί να προέλθει από δύο αφετηρίες, φαινομενικά αντίθετες: απ’ την αδιαφορία για τη θρησκεία ή από τη βαθύτερη βίωση της ουσίας της.
Το πρώτο, κληρονομουμένο εν πολλοίς απ’ τον αθεϊσμό των προηγούμενων δεκαετιών ως φυσική συνέπεια της αλλαγής των γενεών, συρρικνώνεται διαρκώς. Το δεύτερο, δηλαδή ορθή βίωση της πίστης, έστω και στο Ισλάμ, οργανώσεις και στελέχη, κυρίως απ’ το εξωτερικό, φροντίζουν να το παρεμποδίσουν με επικίνδυνες επιδράσεις στη ριζοσπαστικοποίηση εκατοντάδων ανθρώπων και την καθοδήγηση τους στη βία και την τρομοκρατία.
Τις τελευταίες μέρες προβλήθηκε ιδιαίτερα, κυρίως για μικροκομματικές σκοπιμότητες, ο επαναπατρισμός από καταυλισμό στη Βόρεια Συρία, που βρίσκεται υπό τον έλεγχο των Κουρδικών δυνάμεων, τεσσάρων μικρών παιδιών και μιας γυναίκας, πολιτών της Αλβανίας, και που είχαν βρεθεί εκεί ακολουθώντας τους άνδρες που είχαν ενταχθεί στις γραμμές του ISIS.
Είναι δεκάδες ακόμη μέσα στον καταυλισμό αυτό, άλλους παρόμοιους και άγνωστο πόσοι ακόμη ελεύθεροι σε περιοχές που ακόμη δραστηριοποιείται σε ενεργείς πολεμικές συγκρούσεις η τρομοκρατική αυτή οργάνωση. Αυτοί δεν είχαν μεταφερθεί στη Συρία ή στο Ιράκ σε μια νύχτα. Η μύηση τους, η στρατολόγηση και η μεταφορά μαζί με τις οικογένειες ήταν διαδικασία που διήρκησε μεγάλο χρονικό διάστημα. Οι κρατικοί φορείς και η πολιτεία της Αλβανίας ή του Κοσσόβου ή των Σκοπίων αδιαφόρησαν ή ενδεχομένως με τη σιωπή τους να υποβοήθησαν τη διαδικασία.
Τα περιθώρια τώρα στενεύουν. «Άεργοι» πλέον στα πεδία της Μέσης Ανατολής οι αιμοσταγείς αυτοί φανατικοί θα εγκατασταθούν σε χώρες της Ευρώπης και ακόμη χειρότερα θα επαναπατριστούν στις περιοχές απ’ όπου έφυγαν. Εδώ θα αποτελούν μόνιμο κίνδυνο και αξιοποιήσιμο ανθρώπινο δυναμικό για οποιαδήποτε τυχοδιωκτική ενέργεια. Ενδιαφερόμενοι χρηματοδότες υπάρχουν εξ άλλου.
