Ο Υπουργός Γεωργίας κ. Μπλέντι Τσούτσι επισκέφθηκε την περασμένη εβδομάδα το Δήμο Φοινίκης και είχε συνάντηση με τις τοπικές αρχές αλλά και επιχειρηματίες του κλάδου. Με ότι προκύπτει απ’ τα σχετικά ρεπορτάζ η επίσκεψη ήταν χωρίς ουσία και είχε μόνο λόγια χωρίς συγκεκριμένες δεσμεύσεις προς ενίσχυση της δραστηριότητας στον αγροδιατροφικό τομέα που παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την συγκεκριμένη περιοχή.
Ωστόσο όμως δεν τήρησε ούτε τους τύπους δεδομένου ότι εντός της ίδιας ημέρας συνέχισε το πρόγραμμα του σε όμορο Δήμο, αυτόν της Κονίσπολης όπου πήγε με γεμάτα τα χέρια. Από χρηματοδοτούμενο με πόρους της ΕΕ (IPARD) Πρόγραμμα για ενίσχυση της γεωργικής παραγωγής, διέμεινε στους εκεί γεωργούς τρακτέρ και γεωργικά εργαλεία.
Η διάκριση είναι εξόφθαλμη καθώς και οι δύο περιοχές έχουν τις ίδιες συνθήκες από πλευράς δυνατοτήτων ενασχόλησης με την καλλιέργεια γης, την εκτροφή ζώων, την επεξεργασία αγροτικού προϊόντος και αγροτουρισμού. Οι δε κάτοικοι των περιοχών που επιλέγουν την ανάπτυξη οικονομικής δραστηριότητας στον συγκεκριμένο τομέα είναι επίσης αριθμητικά συγκρίσιμος.
Ωστόσο όμως φαίνεται ότι άλλες είναι οι πολιτικές σκοπιμότητες της κυβέρνησης. Ενισχύεται δε τούτο καθώς και σε άλλη επίσκεψη προ μηνών στο Δήμο Δρόπολης, με ανάλογα ουσιαστική ιστορική και αριθμητική παρουσία της ΕΕΜ, ο συγκεκριμένος Υπουργός επέλεξε να επισκεφθεί επιχείρηση αγροτικής εκμετάλλευσης περίεργου προφίλ. Δεν πέρασε απαρατήρητο το γεγονός καθώς στην πεδιάδα δραστηριοποιούνται και άλλα πρόσωπα μάλιστα νεότερης ηλικίας και γηγενείς κάτοικοι της όχι παρείσακτοι. Και η εν λόγω επιχείρηση επίσης διαχρονικά χαίρει της κρατικής επωφελούς μέριμνας από διάφορα χρηματοδοτικά προγράμματα.
Πέραν της δικαιολογημένης δυσαρέσκειας και του αρνητικού εξόφθαλμου αντίκτυπου και του συμβολισμού των χειρονομιών αυτών, έχει σημασία να αναφερθεί ότι απαιτείται πιο επιθετική προσέγγιση στη διεκδίκηση καλύτερης αντιμετώπισης και με κριτήρια ισότητας των επιχειρηματιών των περιοχών μας στον τομέα της γεωργίας και κτηνοτροφίας.
Εξ άλλου αποτελεί βασικό τομέα οικονομικής δραστηριότητας με δυνατότητες αειφόρου ανάπτυξης και κατά συνέπεια συγκράτησης πληθυσμού σε μια περίοδο που η δημογραφική αποψίλωση είναι η βασική πρόκληση για την περιοχή και στην προοπτική. Δεν αρκεί μόνο η διαμαρτυρία.
Υπάρχει δυνατότητα ώστε απ’ τη μια να εντοπιστούν και ενεργοποιηθούν οι βέλτιστες εκμεταλλεύσεις στην περιοχή και απ’ την άλλη να υλοποιηθεί πρόγραμμα με στόχο την κατάρτιση των γεωργών σε πολιτικές τυποποίησης του προϊόντος και αναβάθμισης της τιμής του καθώς επίσης και προσέγγισης των προδιαγραφών αγροδιατροφικού προϊόντος στην ΕΕ. Το γεγονός ότι πρόκειται για περιοχές που έχουν άμεση γειτνίαση με την Ελλάδα (ΕΕ), και επί το πλείστον με δεδηλωμένη την πρόθεση της Ελληνικής Κυβέρνησης για την ενίσχυση της ΕΕΜ θα μπορούσε να αποτελέσει ο τομέας πεδίο περεταίρω συνδρομής και μετάγγισης τεχνογνωσίας.
