Η επιδημιολογική κατάσταση στην Αλβανία δείχνει ξεκάθαρες τάσεις επιδείνωσης. Ας αναλογιστεί κανείς ότι με πληθυσμό στο ¼ του πληθυσμού της Ελλάδας και με αριθμό καθημερινών τεστ σχεδόν στο 1/10 αυτών που διενεργούνται εκεί η Αλβανία έχει καθημερινά κρούσματα ίδιου αριθμητικού μεγέθους: σταθερά πάνω από 1000 το τελευταίο δεκαήμερο.
Επί το πλείστον ΜΜΕ και ειδικοί του κλάδου υγείας φέρνουν στο φως τις άθλιες συνθήκες που επικρατούν στο σύστημα υγεία γενικά, ειδικά δε στα κέντρα που έχουν διαμορφωθεί προς διαχείριση των ασθενών με Covid-19. Ο λόγος δεν είναι για τις διασωληνώσεις όπου η κατάληξη των περιπτώσεων είναι προδιαγραμμένη δεδομένου ότι τα ποσοστά θετικής απόληξης είναι περίπου στο 20%.
Αναλογικά η κατάσταση επηρεάζει και τα μέλη της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας. Εξ άλλου και παρά τη φυσική προστασία λόγω δημογραφικής αραιότητας των περιοχών, καθώς στην χώρα το πρωτόκολλο προστασίας και προφύλαξης υπολειτουργεί, ήταν αναμενόμενη η επιδείνωση της κατάστασης.
Η δύσκολη αυτή κατάσταση τις τελευταίες μέρες προκαλεί συν τις άλλοις και φάσμα παρεξηγήσεων που αφορούν σε άλλο επίπεδο ανάλυσης και δεν είναι του παρόντος.
Δυστυχώς ένθεν κακείθεν των συνόρων ήρθαν στο φως «διαφορές» υποβόσκουσες που ικανοποιούν μόνο καθεστωτικές λογικές στα Τίρανα που πολύ θα ήθελαν μια απονευρωμένη εθνικά Ελληνική κοινότητα.
Όλα αυτά συνδυαστικά οδηγούν στο συμπέρασμα ότι το πρόβλημα θέλει αντιμετώπιση στην καρδιά του. Διατυπώνουμε μια πρόταση αχώντας επίγνωση ότι μπορεί να προκαλέσει χλευασμό, αρνητικό σχολιασμό ή και να πεταχτεί αυτομάτως στο καλάθι των αχρήστων.
Μπορεί όμως και αποτελέσει μια βάση σοβαρού σχεδιασμού καθώς η κατάσταση θα συνεχίσει να ταλαιπωρεί την κοινωνία.
Προϋπόθεση όμως για να εκληφθεί ως βάση συζήτησης είναι να υφίσταται βούληση και επί το πλείστον ετοιμότητα των φορέων της πολιτείας να ανταπεξέλθουν στην πρόκληση.
Συγκεκριμένα το πρόβλημα θέλει αντιμετώπιση στην καρδιά του. Δηλαδή να μπορούν – και άμεσα μάλιστα- να βρεθούν τρόποι και μέσα αντιμετώπισης κοντά και μέσα στο χώρο της ΕΕΜ. Δεν είναι δύσκολο – απεναντίας θα καταδείκνυε εμπράκτως το επίπεδο του γιατρικού κλάδου κι επιστήμης στην Ελλάδα- η συγκρότηση ομάδας ειδικών που μέσω της τηλεϊατρικής θα συνέδραμαν ασθενείς του χώρου μας χωρίς να είναι απαραίτητο να εισαχθούν στα νοσοκομεία. Εξ άλλου οι ειδικοί το θεωρούν ενδεικνυόμενη πρακτική.
Πιο ιδανικό θα ήταν η επίτευξη συμφωνίας έκτακτης κατάστασης με τα Τίρανα ούτως ώστε ομάδα ιατρών να μπορεί να έχει μονιμότερη δυνατότητα πρόσβασης στους Αγίους Σαράντα, στο Αργυρόκαστρο κ.α. ώστε να βοηθάει και υποστηρίζει με την ειδική γνώση και κατάρτιση.
Επί το πλείστον θα μπορούσε να γνωματεύει και την διακομιδή σε νοσοκομειακά ιδρύματα στην Ελλάδα ελάχιστων βαριών περιπτώσεων ώστε να μην προκαλείται ο αθέμιτος θόρυβος των τοπικών παραγόντων της μεθορίου.
Συνάδει εξ άλλου η διαχείριση αυτή και με τις ανάγκες εμβολιασμού της συγκεκριμένης πληθυσμιακής ομάδας των μελών της ΕΕΜ.
Καθόλου υπερβολή βέβαια και απολύτως εφικτό η διαμόρφωση με ελληνική συνδρομή, και για την έκτακτη αυτή ανάγκη που θα διαρκέσει σύμφωνα με όλες τις προγνώσεις για αρκετούς μήνες ακόμη, χώρων στα οικεία νοσοκομεία Αργυροκάστρου και Αγ. Σαράντα για τους ασθενείς με Covid-19.
Οι υπηρεσίες υγείας του Ελληνικού Στρατού έχουν την γνώση του αλβανικού περιβάλλοντος καθώς στο πρόσφατο παρελθόν λειτούργησαν στο Αργυρόκαστρο πλήρες νοσοκομείο, έχουν ανάμειξη στη διαχείριση της Πανδημίας, διαθέτουν επίσης υψηλή εγνωσμένη πιστοποίηση σε ανάλογα ζητήματα.
Κάπως έτσι η πρόκληση μετατρέπεται σε ευκαιρία και θα μπορούσαν να πάρουν την καλύτερη απάντηση όσοι βιάζουν την κοινή γνώμη σε λάθος στάσεις.
