Πραγματικά είναι απ’ τις πιο προκλητικές περιπτώσεις. Δυστυχώς όχι η μοναδική. Ενδεικτική όμως για τον τρόπο με τον οποίο καταπιέζονται στη διάσταση του δικαιώματος στην ακίνητη περιουσία οι Ομογενείς Έλληνες σε μια ευαίσθητη περιοχή όπως η Χιμάρα.
Και παρά τις συνεχείς καταγγελίας φορέων της ΕΕΜ – ΟΜΟΝΟΙΑΣ και ΚΕΑΔ, ενώσεων των γηγενών Ελλήνων της Χιμάρας η ιστορία συνεχίζει καταγράφοντας καθημερινά νέα κρούσματα. Παρά τις διαφορές σε λεπτομέρειες έχουν όλα τους κοινό παρανομαστή: την απογύμνωση της κοινότητας από στοιχεία ακινήτου περιουσίας που ιστορικά τους ανήκουν κι απολάμβαναν, την απαξίωση του αγώνα τους δια της εξάντλησης της υπομονής, τη δημιουργία μιας νέας πραγματικότητας στην περιοχή. Την εκδίωξη του εντοπίου πληθυσμού ώστε να παραδοθεί η όλη περιοχή σε οικονομικά συμφέροντα εκμετάλλευσης του οποιουδήποτε στοιχείου τουριστικής αξίας.
Είναι σαφές για όσους γνωρίζουν πράγματα και πρόσωπα στην περιοχή ότι πρόκειται για εφαρμογή κρατικού σχεδιασμού και πολιτικής επιλογής. Οι υπεκφυγές για δήθεν διεφθαρμένους υπαλλήλους υποθηκοφυλακείων, ασαφειών απ’ την ιστορική τεκμηρίωση κ.α. ακόμη πιο ύπουλα είναι προφάσεις εν αμαρτίες. Εξ άλλου συλλήψεις υπαλλήλων στον Αυλώνα, δήθεν εισαγγελικές διώξεις, αμυδρά επιδοτούμενες διαδικασίες με χρηματοδοτήσεις της ΕΕ για την Αρχή Κτηματολογίου κ.α. είναι απλά χειρονομίες για εφησυχασμό.
Η περίπτωση του Ιερέα Γρηγορίου Παπασσάβα στους Δρυμάδες είναι η καλύτερη απόδειξη και τεκμηρίωση ότι μάλλον το κράτος υποβοηθά και στηρίζει την αρπαγή της περιουσίας. Και ο λόγος δεν είναι για δημόσιες εκτάσεις απ’ αυτές που το Υπουργικό Συμβούλιο διαθέτει σε πελάτες του Πρωθυπουργού καλύτερος των οποίων όπως έχει αποδειχθεί είναι η Υπουργός Εξωτερικών…
Εδώ γίνεται λόγος για οικογενειακή ακίνητη περιουσία που εκτός απ’ την ιστορική της διάσταση έχει και πρόσφατη τεκμηρίωση.
Κατά την διανομή των καλλιεργήσιμων γαιών στους Δρυμάδες – και σε άλλες κοινότητες της Χιμάρας – κατά το δυνατό σεβάστηκαν οι επιτροπές του 1992-1994 και την παραδοσιακή ιδιοκτησία προ των κομουνιστικών κρατικοποιήσεων. Έτσι στον π. Γρηγόριο ελαιώνας στην περιοχή Περιβόλι, εκτάσεων πλέον των 6 στρεμμάτων του έχει κατοχυρωθεί και με σχετικά κρατικά έγγραφα διαχείρισης της αγροτικής γης.
Πλην όμως τις τελευταίες εβδομάδες καταπατητής από το Βορρά της Αλβανίας με ζεστές προφανώς πλάτες και χρησιμοποιώντας όλες τις πανουργίες –κύριο όμως μέσο και εργαλείο τη σύμπραξη των δημοτικών υπηρεσιών και του κράτους – βίαια περιφράζει την έκταση αυτή. Δεν δέχεται μάλιστα καμιά συζήτηση με τον ιδιοκτήτη τον οποίο και απειλεί. Συν όμως ότι κωφεύει ο Δήμαρχος, η Δημοτική Αστυνομία, η Υπηρεσία Πολεοδομίας και Χωροταξίας…
Κυρίως αδιαφορεί και ανέχεται την αυθαιρεσία η Αστυνομία του Κράτους.
Αυτά. Στους Δρυμάδες το 2022.
Εκεί που οι Έλληνες καταπιέζονται και διώκονται με τους πλέον αντιευρωπαϊκούς τρόπους και αποξενώνονται με μορφές ήπιας γενοκτονίας.
