Η προεκλογική περίοδος στην Αλβανία και η σχετική των κομμάτων εκστρατεία οδηγείται προς το τέλος. Σε γενικές γραμμές θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ήπιων τόνων, πολύ μακριά από γνωστές προηγούμενες, από απουσία αιχμηρών αντιπαραθέσεων μεταξύ των κομμάτων. Γενικά οι συγκεντρώσεις ήταν μακριά από στόχους να αποτελέσουν μέσο συσπείρωσης του εκλογικού σώματος αλλά περισσότερο εξυπηρετούσαν το τηλεοπτικό ρεπορτάζ.
Αλλιώτικη σε πολλά σημεία από παλιότερες παρόλο που στις εκλογές της Κυριακής διακυβεύονται πολλά.
Ένα όμως σημείο αποτελεί και πάλι φαινόμενο συγγενικό του πολιτικού παιχνιδιού στην Αλβανία. Η αναφορά στην Ελλάδα, η ανθελληνική ρητορική και η φωτογράφηση ως επικίνδυνη εάν όχι εχθρική της πολιτικής δραστηριότητας της ΕΕΜ στα πλαίσια του ΚΕΑΔ – ΟΜΟΝΟΙΑ.
Δεν είναι μόνο σχήματα όπως αυτό των τουρκοτσάμιδων του Ιντρίζι που έτσι κι αλλιώς επιδιώκοντας δήθεν να χρησιμοποιήσουν εκλογικά πληθυσμούς που απομακρύνθηκαν με τους Ναζί απ’ την Ελλάδα, στην ουσία καλλιεργεί τον μισελληνισμό στην αλβανική κοινωνία. Αυτό είναι προβλεπόμενο και εν πολλοίς αναμενόμενο. Και πάλι χρησιμοποίησαν όλα τα μέσα είτε πρόκειται για τηλεοπτικές εμφανίσεις, είτε προεκλογικές συγκεντρώσεις κ.α. να επιτεθούν στην Ελλάδα, το ΚΕΑΔ και την ηγεσία του.
Το πλέον ανησυχητικό είναι το γεγονός της εμμονής με την οποία ο Ράμα, ως Πρωθυπουργός της χώρας δαπανήθηκε σε μια τέτοια άθλια εκστρατεία. Σε όλες του τις καθόδους στις περιοχές Αργυροκάστρου, Αυλώνας, Αγίων Σαράντα αλλά και την Κορυτσά και το Πόγραδετς ο χρόνος και ο λόγος που αφιέρωσε στο ΚΕΑΔ και το Βαγγέλη Ντούλε δημιούργησε την εικόνα ότι πρόκειται για εκλογές μεταξύ τους και όχι με την αξιωματική αντιπολίτευση. Ανεύθυνα και πολύ πέραν απ’ το πραγματικό εκλογικό βάρος των ψήφων των μελών της ΕΕΜ και των ψηφοφόρων του ΚΕΑΔ – ΟΜΟΝΟΙΑ, ο Ράμα ασχολήθηκε διασπέρνωντας στην ουσία μίσος κατά του εδώ Ελληνισμού και της Ελλάδας γενικότερα. Μπορεί να μην επανήλθε απροκάλυπτα όπως πρόσφατα σε διέγερση απόψεων για εδαφικά κ.α. αλλά προφανώς επιτιθέμενος στο ΚΕΑΔ ξεκάθαρα δείχνει ότι δεν έχει μεταβάλει τις θέσεις του. Απλά δεν θέλει κάποιον να τον ελέγχει στα μάτια της κοινής γνώμης και να καταγγέλλει τις αθλιότητες που διαπράττει σε βάρος της ΕΕΜ και των ελληνοαλβανικών σχέσεων και επαφών.
Τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα στο πεδίο της ενημέρωσης και ειδικά της χειραγώγησης της κοινής γνώμης από μέσα και δημοσιογράφους ελεγχόμενους απ’ το πρωθυπουργικό περιβάλλον και τον ίδιο άμεσα.
Τα μέσα προπαγάνδας κινούμενα από το μηχανισμό του Ράμα και πάλι προσπάθησαν πολλαπλώς να μεταφέρουν διαστροφικά οτιδήποτε συμβαίνει στο χώρο της ΕΕΜ με εστίαση πάντα στο Ντούλε τον οποίο προσπαθούν στο μόνιμο μοτίβο να επιδείξουν ως κινούμενο από ξένο δάκτυλο είτε αυτό λέγεται Αθήνα ή ελληνικό λόμπι στις ΗΠΑ. Και πάλι δεν είναι άμεσα η ανάγκη των ψήφων μας που στην περίπτωση της Αυλώνας ίσως και τους χρειάζονται. Είναι ο στόχος να προσεγγίσουν εθνικιστικούς κύκλους ως ψηφοφόρους του Ράμα και του ΣΚ. Κατά τα μαθήματα του Ερντογάν εξ άλλου ο Ράμα επέλεξε οι προεκλογικές του συγκεντρώσεις να γεμίζουν απ’ την εθνική σημαία της Αλβανίας και όχι τις κομματικές. Δεδομένου ότι ο ίδιος και η ομάδα των συμβούλων γνωρίζουν καλά ότι η διασπορά εθνοτικού μίσους είναι επικίνδυνο παιχνίδι, δημιουργεί πολλαπλά ερωτηματικά που το πάει όλο αυτό το θέμα.
Ότι δεν είναι απλά εκλογικό αυτό είναι εύκολο να το καταλάβει κανείς, καθώς και όλη η περίοδος διακυβέρνησης του, είχε την ίδια ένταση η επιθετικότητα κατά του ΚΕΑΔ, της ΕΕΜ και του Ελληνισμού εν γένη.
Απέναντι σ’ αυτή την επιθετικότητα δεν υπήρξε προφανώς η ανάλογη αντιμετώπιση. Ειδικά σε ότι αφορά την ΕΕΜ όπου και πάλι αρκετοί εκ των μελών της συμμετέχουν στους συνδυασμούς του Ράμα και πολλοί ψηφοφόροι προτίθενται να υπερψηφίσουν πολιτικές που στρέφονται εναντίον τους.
Υπάρχει ακόμη λίγος χρόνος για περισσότερη περισυλλογή και ώριμη απόφαση. Στο παραβάν της συμπλήρωσης του ψηφοδελτίου είμαστε μόνος ο καθένας και μόνη της η καθεμία. Απέναντι έχουμε την ιστορία που είναι αβίαστη και κρίνει αδίστακτα.
