Είναι καλύτερα να γίνει τώρα το σημείωμα αυτό, με μια ανάσα απόσταση από τις εκδηλώσεις μνήμης για το ιστορικό ΟΧΙ. Απ’ τη μια για να επισημανθούν παράμετροι που προσβάλουν τη λογική και απ’ την άλλη για να ληφθεί μέριμνα στην επανάληψη των εκδηλώσεων σε ένα χρόνο, πρώτα ο Θεός.
Στους Βουλιαράτες και στο Στρατιωτικό Κοιμητήριο της Αγίας Σκέπης κατέθεσαν στεφάνι και βουλευτές εκπρόσωποι των αλβανικών μεγάλων κομμάτων, ΣΚ και ΔΚ στην προκειμένη περίπτωση. Σωστό προς εμπέδωση της θέσης που προληπτικά και πολύ νωρίς έλαβε ο Ενβέρ Χότζα ώστε να προλάβει αποζημιώσεις στη Διάσκεψη των Παρισίων, ότι δλδ ο αλβανικός λαός ήταν με την πλευρά των αντιφασιστικών δυνάμεων.
Ωστόσο είναι και μια πρόκληση. Την ώρα που η Συμφωνία για την ανεύρεση των Πεσόντων Ελλήνων Στρατιωτικών δεν έχει προχωρήσεις ούτε ένα βήμα στην υλοποίηση της δεν είναι ευθύνη του ΣΚ που διακυβερνά η προσχηματική παρεμπόδιση; Προς τι δηλαδή ο βουλευτής εκπρόσωπος του εκεί όταν θα μπορούσε να τιμήσει εφόσον το πιστεύει καλύτερα μεταφέροντας στον Πρωθυπουργό την απαίτηση τόσο του κοινού της Δροπόλεως που τους ψηφίζει όσο και τόσων εκατοντάδων Ελλήνων που αγωνιούν να δουν σε κανονικά νεκροταφεία του συγγενείς τους που έπεσαν κατά το φασισμού; Το ίδιο βέβαια θα ίσχυε και για τον εκπρόσωπο του ΔΚ της αξιωματικής αντιπολίτευσης πλην όμως με το ελαφρυντικό ότι ως κυβέρνηση είχαν το θάρρος να ξεπεράσουν δισταγμούς που τους συντηρούν ακραίοι κύκλοι και να υπογράψουν τη διακρατική Συμφωνία, προτείνοντας προφανώς της διάσταση του ανθρωπισμού που ενέχει η υπόθεση.
Στην ίδια βέβαια γραμμή και η προκλητική επί σειρά ετών απουσία τοπικών αρχόντων απ’ τις εκδηλώσεις στην Κλεισούρα. Μπορεί ο δήμαρχος της εγγύς περιοχής να έχει τις δικές του προκαταλήψεις και να βρίσκεται υπό επιτήρηση περίεργων κύκλων εκείνον όμως της Πρεμετής τις εμποδίζει την παρουσία του; Το γεγονός ότι εκεί μετέχει η Πρέσβης της Ελληνικής Δημοκρατίας, εκπρόσωπος ενός λαού και πολιτείας που έχει κάνει τόσα γνωστά για τους πολίτες των μεθορίων αυτών περιοχών θα έπρεπε να ήταν ουσιαστικά και έστω για τον τύπο λόγος παρουσίας…
Και για να αναφερθούμε στα ημέτερα. Δεν ήταν σκηνή που μπορεί να δικαιολογηθεί ότι εκτυλίχθητε στον ι. Ναό της Μονής, στα Στενά της Κλεισούρας από ιθύνον πολιτικό πρόσωπο να εκτοξεύει διάφορα προς εντυπωσιασμό των προσκυνητών που μετείχαν της Επιμνημόσυνης Δέησης και άλλων τελετών. Οτιδήποτε να συμβαίνει προφανώς δεν ήταν ο τόπος και ο χρόνος για το επεισόδιο που παρ ολίγον να εκτυλιχτεί παρουσία αλβανικών καναλιών και δημοσιογράφων… Είναι μεγάλος ο πόνος προφανώς για την εκκρεμότητα με τους Πεσόντες αλλά το πρόσωπο που βρέθηκε υπό την υπώρεια μικροπολιτικών συμπεριφορών έχει γνώση των παραμέτρων της υπόθεσης, και αυτό καθιστά ακόμη πιο άσκοπη την ένταση. Εξ άλλου το τακτ ουκ ολίγες φορές κάνει να χάνεις το δίκιο σου.
Και ακόμη κάτι σε ότι αφορά την κατάθεση στεφάνων που μετατρέπεται σε μια παρέλαση διαφόρων μικρών ή μεγαλύτερων συλλόγων και οργανώσεων που επιβεβαιώνουν την ύπαρξη τους και μόνο. Με την κατάθεση στεφάνου απ’ τον Πρέσβη εν ονόματι του Έθνους όλου και του Στρατιωτικού Ακολούθου ως συνεχιστή αυτών που με τον ηρωισμό και θυσία τους έγραψαν αυτή τη λαμπρά ιστορία, όλοι είμαστε εκπροσωπούμενοι. Παραχώρηση για εκπρόσωπο της αλβανικής πολιτείας που δεν είναι μόνο ότι το προβλέπει η σχετική Συμφωνία αλλά και για λόγους ουσιαστικούς.
