Η ακυβερνησία Ράμα - Του Blendi Fevziu

Δημοσιεύθηκε: 08/01/2018 11:46 Τελευταία Ενημέρωση: 09/01/2018 12:16 Από: Tachydromos

Του Blendi Fevziu

Πώς κυβερνά ο Ράμα; Το ερώτημα αυτό που πριν μερικές μέρες μου έθεσε σημαντικό άτομο του επιχειρηματικού κόσμου από το Κόσοβο, με έκανε να σκεφτώ όσο καλύτερα γίνεται την απάντησή μου.

Η ακυβερνησία Ράμα

Όταν λέω «δεν κυβερνά», δεν εννοώ ότι ο Ράμα και η κυβερνητική του ομάδα δεν πάνε διόλου στο γραφείο, ούτε ότι δεν διατελεί τις γραφειοκρατικές πράξεις που κάνει κάθε κυβέρνηση. Αυτό που εννοώ είναι το γεγονός ότι αμέσως μετά τη δεύτερη κυβερνητική εντολή, ο Ράμα έπεσε στην παγίδα της ακυβερνησίας, της σύγχυσης και του χάους όσο κανείς άλλος μέχρι σήμερα κυβερνήτης.

Η πολιτική ιστορία της Αλβανίας έχει αποδείξει ότι οι δεύτερες εντολές διακυβέρνησης ήταν πιο δύσκολες από τις πρώτες. Ο Φατός Νάνο παρέμεινε μόνο 2 μήνες και 10 μέρες πρωθυπουργός μετά την επανεκλογή του το Μάρτιο του 1991, ο Αλεξάντερ Μέξι λιγότερο από 7 μήνες όταν επανεκλέγει το 1996. Ο Ιλλύρ Μέτα δεν έκλεισε τους 5 μήνες το 2002, όταν παραιτήθηκε παραχωρώντας τη θέση στον Παντελί Μάικο. Ο μόνος που μπόρεσε να επιβιώσει ήταν ο Μπερίσα το 2009. Κι εκείνος είχε μια διακυβέρνηση λιγότερο ποιοτική από εκείνη της πρώτης κυβερνητικής εντολής του 2005-2009.Μάλλον η εντολή διακυβέρνησής του υπέπεσε στη ρουτίνα κει μείωσε τους ρυθμούς της κατά τη δεύτερη εντολή. Ο Ράμα ξεκίνησε με το ίδιο κακό ποδαρικό, αλλά πολύ χειρότερα. Διότι το περιβάλλον μέσα στο οποίο κινείται είναι πολύ διαφορετικό από των προηγούμενων.

Τις πρώτες 100 μέρες της διακυβέρνησης υπερίσχυσαν οι ειδήσεις για το ΣαμίρΤαχίρι και τους Χαμπίλαϊ, για την κάνναβη, τις τηλεφωνικές παρακολουθήσεις και την εγκληματικότητα. Περίπου καμιά είδηση για τα αποτελέσματα της διακυβέρνησης. Οι ιστορίες με συμμορίτες κι εγκληματίες έχουν μετατραπεί σε τηλεοπτικές ταινίες. Οι υποσχέσεις για θεαματικές εξορμήσεις απέτυχαν είτε αντικαταστάθηκαν με χαοτικές κινήσεις με τη επιλογή υφυπουργών που φαντάζουν σαν «Η Λουίζα στη χώρα των θαυμάτων» για να φτάσουμε στους περιφερειάρχες που οι ίδιοι αναρωτιούνται γιατί είναι εκεί που είναι, αν και πολλοί απ’ αυτούς είναι άνθρωποι με προσωπική ακεραιότητα. Η κρατική διοίκηση είναι τελείως αποδιοργανωμένη και η διάλυση και η επανίδρυση των νέων δομών δε λειτούργησαν στο 90% των περιπτώσεων.

Οι υπουργοί είναι εκτός παιγνιδιού, μάλλον πολλούς εξ αυτών το κοινό δεν τους γνωρίζει κανείς ούτε ως ονόματα ούτε ως πρόσωπα.

Το Ράμα φαίνεται να μην τον αγγίζουν όλα αυτά. Τα στατιστικά στοιχεία αποδεικνύουν ότι αυτός πέρασε στις οθόνες των τηλεοράσεων περισσότερο χρόνο από κάθε εκφωνητή ειδήσεων κι από κάθε διευθυντή τηλεοπτικών εκπομπών (ακόμη και τότε που εξαφανίστηκε επί δέκα μέρες στη Νέα Υόρκη, χωρίς να προβεί σε καμιά διευκρίνιση). Αν κάποιος όμως σας ρωτήσει τι θυμάστε από τις τελευταίες 100 ώρες των 100 ημερών του Ράμα στις τηλεοράσεις, η μοναδική απάντηση που θα δίνατε είναι: τίποτε! Κι ο καθένας που διαβάζει αυτό το άρθρο θα μπορούσε να απαντήσει ο ίδιος.

Αν υπάρχει κάτι που συμβολίζει την αποτυχία αυτών των πρώτων 100 ημερών είναι η απομάκρυνση της διάσημης παγκοσμίως τουριστικής επιχείρησης,Starwood, σήμερα μέρος του συγκροτήματος Marriot International, η οποία απέσυρε το όνομα Sheraton από τα Τίρανα. Πρόσφατα, ο Ράμα θεώρησε τον τουρισμό μια πρόκληση για την Αλβανία κι έτσι πρέπει να είναι. Εκείνος δημιούργησε φορολογικές ελαφρύνσεις για να αυξηθούν τα ξενοδοχεία 5 Αστέρων, αλλά απώλεσε τον μόνοι εκπρόσωπο που είχαμε, το Sheraton, το οποίο είχε εγκατασταθεί στην Αλβανία το 2003 και ήταν το μοναδικό ξενοδοχείο που έφερε το όνομα του παγκόσμιου τουρισμού. Σήμερα, μετά την απομάκρυνσή του, σήμερα είναι η μοναδική πόλη στην περιοχή και ίσως, η μοναδική πρωτεύουσα στον κόσμο, όπου εκλείπει ένα όνομα του παγκόσμιου τουρισμού. Τα Σκόπια έχουν σήμερα Marriot και Courtyard, η Πρίστινα έχει Swiss Diamond, ξ Ποντγόριτσα έχει Hilton και Ramada,η Λουμπιάνα έχει Intercontinental το Βελιγράδι έχει Hyatt και Luxury Collection, μάλλον και το Σαράγιεβο έχει Holiday Inn. Η Αλβανία είναι η μοναδική χώρα που δεν έχει κανένα. Μάλλον και αποκλεισμένες χώρες, όπως η Κούβα, έχουν τις αλυσίδες των Ξενοδοχείων Melia και Luxury Collection και η Βόρεια Κορέα έχει μερικές μεγάλες ιαπωνικές τουριστικές επιχειρήσεις.

Να έχεις αξιώσεις να προσελκύσεις τουρίστες σε μια χώρα όπου δε δραστηριοποιείται καμιά σοβαρή παγκόσμια εταιρεία τουρισμού, είναι κάτι περισσότερο από αστείο πράγμα.

Φαίνεται ότι πρόβλημα θα υπάρξει και με τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις. Προχθές, ο Ράμα δήλωσε ότι και η έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την ΕΕ μπορεί να μη συμβεί. Αν πρόκειται για μανούβρα για να αποδοθεί μεγαλύτερη απήχηση στην είδηση για την έναρξη των διαπραγματεύσεων, τότε ο απολογισμός θα είναι δραματικός σε σχέση με τον προκάτοχό του. Τα πρώτα 5 χρόνια, 2005 – 2010, η Αλβανία υπέγραψε κι άρχισε την εφαρμογή της Συμφωνίας MSA, έλαβε την πρόταση του Καθεστώτος της Υπό Ένταξης Χώρας, παρέδωσε το Ερωτηματολόγιο και κατάφερε την ελεύθερη διακίνηση των πολιτών μέσα από την κατάργηση των θεωρήσεων. Και, πέρα απ’ αυτά, έλαβε την πρόσκληση και στη συνέχεια έγινε χώρα – μέλος του ΝΑΤΟ. Όλα αυτά τα χρόνια, αποκτήθηκε μόνο το Καθεστώς Υποψήφιας Χώρας και δεν έγινε κανένα περαιτέρω βήμα. Αν και οι διεθνείς εξελίξεις δεν ήταν ευνοϊκές γι αυτόν, ο Ράμα ξανά, έχει λίγα πιστοποιητικά να κρεμάσει στους τοίχους του γραφείου του.

Η διακυβέρνηση ακόμη δεν ξεκίνησε, αλλά οι πρώτες 100 μέρες είναι το χειρότερο παράδειγμα πως μια χώρα μπορεί να βυθιστεί σε ακυβερνησία. Γι αυτό και στο ερώτημα για το πώς κυβερνά ο Ράμα, θα απαντούσα χωρίς κανένα δισταγμό ότι ο Ράμα δεν κυβερνά, είτε ο Ράμα δεν άρχισε ακόμη να κυβερνά!

Κοινοποίηση

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΑ

Live Stream

Coming Soon