Μικροπολιτική, λαϊκισμός… και στο βάθος ανθελληνισμός

Δημοσιεύθηκε: 08/02/2018 17:00 Τελευταία Ενημέρωση: 11/02/2018 15:21 Από: Tachydromos

Ενώ εκδηλώνεται καθημερινά τόσο η διαδικασία συνομιλιών με στόχο τη σύγκλιση και την συμφωνία ανάμεσα στα δύο Υπουργεία Εξωτερικών Ελλάδας και Αλβανίας, όσο και πληθαίνουν οι δηλώσεις του Πρωθυπουργού κ. Έντι Ράμα και του Υπουργού των Εξωτερικών, που σαφώς καταδεικνύουν πλέον ότι πέρασε ο χειμώνας και οδηγούμαστε προς συμφωνίας Στρατηγικής Εταιρικότητας όπως την προσδιορίζει ο αλβανός Πρωθυπουργός, διαπιστώνεται παράλληλα και η αντίδραση του φάσματος που δεν θέλει την εξέλιξη.

Η εκτόνωση στην σχέση Τιράνων και Αθήνας δεν ήρθε τυχαία. Σε μια ιδιαίτερα δύσκολη πολιτική συγκυρία για το Ράμα τόσο στο εσωτερικό όσο και στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής οδηγήθηκε στο λογικό συμπέρασμα ότι η διέξοδος και ο παράγοντας εξισορρόπησης δεν είναι παρά η Ελλάδα. Μπορεί η Ελλάδα να μην είναι ο ισχυρός παράγοντας στην ΕΕ αλλά είναι επαρκή πολιτικά ώστε να βοηθήσει μικρότερες χώρες στην περιοχή των Βαλκανίων στην προσπάθεια ενσωμάτωσης στην ΕΕ. Ακριβώς αυτό φαίνεται να είναι το προσδοκώμενο στην ξαφνική στροφή του Ράμα. Μια επιτυχία την άνοιξη στην έναρξη διαπραγματευτικών διαδικασιών στην ΕΕ του δίνει την απαραίτητη ανάσα στο εσωτερικό αλλά ισορροπεί και την εξωτερική του πολιτική που λόγω ετεροβαρούς προσέγγισης με τον Ερντογάν είχε χάσει τον προσανατολισμό της. Ειδικά η ψήφος στον ΟΗΕ στη διαδικασία για την απόφαση Τραμπ για τα Ιεροσόλυμα του έχει δημιουργήσει εσωτερικό πρόβλημα. Ωστόσο όμως ο στόχος αυτός της έναρξης διαπραγματευτικών διαδικασιών ενσωμάτωσης δεν αντικρούει τη γενικότερη πολιτική της Αθήνας για τις χώρες της περιοχής και αποτελεί όντως λειτουργικό πολιτικο-διπλωματικό εργαλείο για να κλείσουν κάποιες συμφωνίες ρύθμισης διμερών θεμάτων.

Η στροφή Ράμα όμως δεν πρέπει να εκπλήσσει. Καλός μιμητής πολιτικών του Ενβέρ Χότζα φαίνεται να γράφει το δικό του «Δύο φίλοι λαοί…». Ο Χότζα έως του 1978 μοναρχοφασίστες ανέβαζε και κατέβαζε την Ελλάδα, την κατήγγειλε για εδαφικές βλέψεις έναντι της Αλβανίας και ανάλογα συμπεριφέρονταν προς την Ελληνική κοινότητα γεμίζοντας φυλακές και τόπους εξορίας με μέλη της. Ωστόσο διακόπτοντας τις σχέσεις με την Κίνα διαπίστωσε ότι ο μόνος προσεγγίσιμος δίαυλος ήταν η Αθήνα και προς τούτο έκανε την περιοδεία του σε περιοχές του Αργυροκάστρου και Αγ. Σαράντα και έγραψε το προαναφερθέν βιβλίο σημειώσεων και σκέψεων.

Στην διαδικασία αυτή επανισσορόπησης και αναθέρμανσης των ελληνοαλβανικών σχέσεων προφανώς προωθούνται και διάφορες συμφωνίες με κορυφαία κατά τις δηλώσεις του έλληνα Υπουργού Εξωτερικών κ. Κοτζιά τη εντατική διερεύνηση δυνατοτήτων επανυπογραφής της Συμφωνίας που αφορά τα θαλάσσια σύνορα στο Ιόνιο, ενώ για την αλβανική πλευρά θεωρείται σημαντική η δια νομοθετικής πράξης ακύρωση του Νόμου Εμπόλεμης Κατάστασης που εν τούτοις έχει ανασταλεί με κυβερνητική πράξη της Κυβέρνησης Παπανδρέου 1987. Μαζί με άλλες συμφωνίες στις οποίες ελπίζουν να καταλήξουν οι συνομιλίες τα δύο Υπουργεία των Εξωτερικών ελπίζουν για κατάλληλη προετοιμασία εδάφους για συνάντηση των δύο Πρωθυπουργών τον Απρίλιο. Ο Απρίλιος είναι κρίσιμη περίοδος που αφορά σε αποφάσεις οργάνων της ΕΕ για έναρξη Διαπραγματεύσεων Ένταξης της Αλβανίας.

Η συζήτηση όμως περί νέας συμφωνίας για τα θαλάσσια ζητήματα μεταξύ Αλβανίας και Ελλάδας φαίνεται να οδηγεί σε θέσεις μικροπολιτικής το ΔΚ της αντιπολίτευσης. Τόσο ο πρώην Πρωθυπουργός όσο και ο επικεφαλής του πρώην ΥπΕξ κ. Μπάσα δείχνουν να λειτουργούν με την αρχή «να πάρουμε το αίμα πίσω», κάτι όμως που σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και στρατηγικών επιλογών της χώρας δεν θα έπρεπε να ισχύει. Ο Ράμα είχε καταγγείλει την Συμφωνία για τα θαλάσσια σύνορα που είχε υπογράψει ο Μπάσα με τη Μπακογιάννη και μάλιστα είχε κατηγορήσει το Μπερίσα για εθνική προδοσία. Όταν ήρθε στην κυβέρνηση ο ΥπΕξ του ξεκίνησε μάλιστα και ποινική διαδικασία διερεύνησης ευθυνών κατά την προετοιμασία εκείνης της συμφωνίας που ακυρώθηκε με απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου.

Οι αντιδράσεις του Μπερίσα τώρα που οι χώρες ενδεχομένως να οδηγηθούν σε συμφωνία επίλυσης του θέματος δείχνουν αντιφατικές. Ο ίδιος είχε καταγγείλει ότι υπήρξε παρέμβαση τρίτου (Τουρκίας σαφώς άφησε να υπονοηθεί) στην ακύρωση της συμφωνίας που εκείνος είχε καταρτίσει. Επί το πλείστον δε η αντιπολίτευση της χώρας όλα αυτά τα χρόνια που επιλογή του Ράμα ήταν η συσσώρευση προβλημάτων και ολική ρήξη με την Αθήνα, έχει επαρκώς καταγγείλει ως τυχοδιωκτισμό αυτές τις επιλογές, με τεράστιο κόστος για την Αλβανία επισημαίνοντας μάλιστα ότι μόνο οι αναβαθμισμένες σχέσεις Ελλάδας – Αλβανίας είναι προς όφελος του αλβανικού λαού και κυρίως εξυπηρετούν το στρατηγικό του στόχο που είναι η ενσωμάτωση στην ΕΕ.

Ο λαϊκισμός αυτός της αντιπολίτευσης συνδυάζει και με την αναβίωση εξτρεμιστικών κομμάτων που επίσης επιδιώκουν την πολιτική τους επιβίωση.

Παράλληλα όμως και σε μια περίεργη καλή δικτύωση είναι η αντίδραση ποικιλώνυμων αλλά στην ουσία της ίδιας μητρικής βάσης οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών. Κινητοποιήθηκαν το περασμένο Σάββατο και επαναλαμβάνουν και αυτό σε εκδηλώσεις μπροστά στο πρωθυπουργικό μέγαρο, κατά μιας υποτιθέμενης κατ αυτούς συμφωνίας για τα θαλάσσια σύνορα που αντιβαίνει του εθνικού συμφέροντος της χώρας. Δεν είναι περίεργο που τους άνοιξαν αμέσως διαύλους στα μέσα μαζικής ενημέρωσης ενώ ταυτόχρονα κάνουν το δικό τους πανηγύρι στα εναλλακτικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Φαίνεται ότι το κατεστημένο εκδηλώνει την αντίσταση του και δεν παραιτείται απ’ τη διάχυση του ανθελληνισμού. Διότι στην ουσία ενώ δείχνουν εικονικά ότι ζητούν περισσότερη διαφάνεια για τις επαφές και συνομιλίες των υπουργών επιδιώκουν για άλλη μια φορά να επαναφέρουν προκαταλήψεις του παρελθόντος, καχυποψίες και υποψίες περί της βάσης προσέγγισης των δύο χωρών.

Πρόκειται για ένα ναρκοθετημένο τοπίο όπως τα παιχνίδια που υπάρχουν στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές με σαφές το γεγονός ότι το όλο σκηνικό τελεί υπό την επίβλεψη της Τουρκίας. Φαίνεται ότι ενώ βήμα – βήμα υποχωρεί το ψύχος του χειμώνα στις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών σε επίπεδο κρατών, διότι σε επίπεδο κοινωνίας σχεδόν δεν υπήρξε, θέλουν να συντηρήσουν τους πυρήνες του ανθελληνισμού και εκεί προφανώς βγαίνουν πιο κερδισμένοι σε βάθος χρόνου απ’ τον έλεγχο της κρατικής πολιτικής.

Ωστόσο όμως η όλη αντίδραση των οργανώσεων, των ακτιβιστών του ανθελληνισμού, πολιτικών σχημάτων του άκρατου εθνικισμού και πληρωμένων πολιτικών αναλυτών στερείται επιχειρημάτων. Η πρόοδος των σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών εξυπηρετεί το συμφέρον του αλβανικού λαού και της ευημερίας της κοινωνίας. Κινείται στη σωστή κατεύθυνση σε πλήρη συνοχή με διαδικασίες ευρωπαϊκής ενσωμάτωσης δεδομένου ότι οι πρακτικές της ένταξης προσδιορίζουν την επίλυση διμερών προβλημάτων. Προϋποθέτει προφανώς η περεταίρω προσέγγιση και αναβάθμιση της σχέσης συμφωνίες που ενώ θέλουν να τις παρουσιάσουν ως αντίθετες με το συμφέρων της Αλβανίας είναι ότι πιο ωφέλιμο. Η απελευθέρωση της κοινωνίας απ’ την ψυχολογία των μπούνκερ του Εμβέρ Χότζα είναι στην ουσία προετοιμασία για την ενσωμάτωση.

Κοινοποίηση

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΑ

Live Stream

Coming Soon