Η κοινωνία δεν μιλάει μόνο με τις μαζικές και δημόσιες διαδηλώσεις της για την δυσαρέσκεια έναντι της κυβέρνησης και των πολιτικών της. Μιλάει πολλές φορές με την αποχή, το μποϊκοτάρισμα, αυτή την βουβή σιωπή, μέσω της οποίας εκδηλώθηκε αυτό το Σαββατοκύριακο η δυσανασχέτηση του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού στο πρόσωπο του Πρωθυπουργού Έντι Ράμα και των πρακτικών που εφαρμόζει έναντι της ΕΕΜ και των ελληνοαλβανικών σχέσεων.
Προσπάθησε να κάνει δύο τουλάχιστον κομματικές εκδηλώσεις που αφορούν στις εκλογές τοπικής αυτοδιοίκησης στα Σωφράτικα και το Καραχάτζι, αντίστοιχα για τους Δήμους Δρόπολης και Φοινικιού.
Να προβάλει δηλαδή τους δύο επίλεκτους του ώστε να τους εγκαταστήσει στην ουσία δημάρχους διότι άλλο οι εκλογές και άλλο οι μαϊμού διαδικασίες μπολσεβίκικης κοπής ψηφοφορίας όπως αυτές που επέλεξε να εφαρμόσει ο Ράμα. Στη Δρόπολη ένα στέλεχος προσφάτως μυημένο στο ΣΚ και στο Βούρκο ο πολύς πρόεδρος του «ανεξάρτητου – ανένδοτου» MEGA.
Αμφότεροι πρέπει να πήραν το μάθημα απ’ την κοινωνία την οποία καλούνται να δυναστεύσουν για λογαριασμό του μεγάλου αφεντικού. Αυτός προφανώς έχει καιρό που δεν παίρνει κανένα μάθημα.
Στην ψυχολογική κατάσταση στην οποία βρίσκεται ίσως μάλιστα και να το απολαμβάνει που έχει προκαλέσει τόση θλίψη, τέτοιο πόνο και απογοήτευση στους κόλπους του Β/Η Ελληνισμού που δεν θέλουν πια οι άνθρωποι ούτε στα μάτια να τον αντικρίζουν.
Δεν απέδωσαν οι εναγώνιες προσπάθειες του μηχανισμού του ΣΚ στους δύο Δήμους να βγάλουν τους Έλληνες απ’ τα σπίτια τους ώστε να συναντήσουν τον Ράμα και να παρακολουθήσουν ζωντανά το θίασο που στην ουσία είναι μονόπρακτος μπαγιάτικος μονόλογος για τις σοσιαλιστικές προοπτικές και για την ΕΕΜ. Ελάχιστοι, αυτοί κυρίως που περιμένουν ή ήδη απολαμβάνουν τη γλύκα των καρπών της εξουσίας Ράμα.
Το μεγάλο μερίδιο της κοινότητας της ΕΕΜ δεν πήγε τόσο για να εκδηλώσει ότι αντιλαμβάνεται τι έχει κάνει εις βάρος μας έξι χρόνια τώρα που κυβερνάει, το πώς εμπνέει την ρητορική βία εις βάρος των Ελλήνων, αλλά κυρίως για να δηλώσει ότι ο Βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός δεν μπορεί να ανεχτεί πρακτικές δοτών δομών στην τοπική αυτοδιοίκηση. Το κεκτημένο των αιρετών δομών, έκφραση έστω των ελάχιστων ορίων αυτονομίας της κοινωνίας στην ουσία καταργείται στις 30 Ιούνη και εάν η αποχή απ’ τις συγκεντρώσεις του Ράμα είναι αντίδραση η μη συμμετοχή στη φάρσα της ψηφοφορίας θα είναι μέσο αποτροπής του αθλίου εγχειρήματος.
Μπορεί αλλού που πήγε στους Αγίους Σαράντα και το Αργυρόκαστρο να υπήρξαν οι αντιδράσεις της κοινωνίας με διαμαρτυρίες και συγκρούσεις με την αστυνομία. Η σιωπή, η αποστροφή απ’ τις συγκεντρώσεις του Ράμα στις περιοχές της Δρόπολης και των Αγίων Σαράντα, μίλησε σίγουρα πολύ πιο ηχηρά.
