Άλλα υπόσχονταν ο τίτλος της εκπομπής …και σε άλλα μονοπάτια οδηγούσε. Πάλι στο επίκεντρο θέλησαν και έβαλαν την Εθνική Ελληνική Μειονότητα, κοινότητες της, περιοχές και χωριά. Ο λόγος για χθεσινή εκπομπή στο μεγαλύτερο της χώρας κανάλι, το Top Chanel.
Με διευθυντή τον γνωστό πλέον Μπεν Μπλούσι, πρώην Υπουργό και συγγραφέα ο οποίος ξέρει να προκαλεί καλά το κοινό αίσθημα και ουκ ολίγες φορές ξεπερνώντας τα όρια και κανόνες δεοντολογίας.
Χθες λοιπόν σε δίωρη εκπομπή υπόσχονταν από τον τίτλο και το θέμα της εβδομαδιαίας εκπομπής να προσεγγίσουν την πλέον φλέγουσα υπόθεση για την Αλβανία: την απομάκρυνση του πληθυσμού και το άδειασμα της χώρας. Μερικώς θα μπορούσε να συμπεράνει όποιος παρακολούθησε την τηλεοπτική μετάδοση, κατάφεραν να αγγίξουν αίτια και συνέπειας αυτής της μαζικής εγκατάλειψης της χώρας.
Πέτυχαν όμως κάτι άλλο που συνηγορεί σε όσους χαρακτηρίζουν τον διευθύνοντα και τη γραμμή του καναλιού για υπόθαλψη της νοσταλγίας για την κομουνιστική περίοδο στη χώρα. Αυτό μάλλον το κατάφεραν βάζοντας στο κέντρο όπως προαναφέρθηκε χωριά και πρόσωπα απ’ τη Δρόπολη και το Πωγώνι.
Ενώ λοιπόν η εκπομπή ήθελε να παρουσιάσει και αναλύσει στο που πηγαίνει η δημογραφική διάλυση της Αλβανίας, το μισό και πλέον αυτής αναλώθηκε στα άδεια χωριά περιοχών μας. Οι σκοπιμότητες δεν είναι γνωστές βέβαια. Ή μπορούμε να τις υποψιαστούμε. Πλην όμως δεν έφερε στο επίκεντρο ότι πολλοί άνθρωποι απ’ τα μέρη τούτα έφυγαν διωγμένοι από πολιτικές και κρίσεις που δεν προκάλεσαν οι ίδιοι. Ενώ αλλού ήθελαν να το πάνε τόσο όσοι συγκέντρωσαν τις συνεντεύξεις στο πεδίο όσο και όσοι έστησαν το σενάριο και μοντάρισαν, μάλλον σε μια κατηγορία για την Αλβανία και τις κυβερνητικές της πολιτικές καταλήγει το όλο θέμα. Έλλειψη έργων οδικής υποδομής και οικονομική δυσπραγία προφανώς απομακρύνει τον πληθυσμό. Σε ότι αφορά την προστασία της ΕΕΜ σ’ αυτό οφείλει η κυβέρνηση να ασκήσει πιο φιλικές πολιτικές και δεν το έχει πράξει.
Μεγάλοι όγκοι ελληνικών πληθυσμών απομακρύνθηκαν απ’ τις πατρογονικές τους εστίες επίσης σε περιόδους έξαρσης διώξεων και πολιτικής αστάθειας: 1994 και 1997 ή από ανασφάλεια λόγω κλοπών και λεηλασιών στα χωριά. Και σ’ αυτά η πολιτεία της Αλβανίας είναι εκτεθειμένη…
Το Top Chanel θα μπορούσε να βρει ακόμη πιο ερημωμένη αλβανική ύπαιθρο και αυτό είναι γνωστό τις πάση. Γιατί θέλησε να εστιάσει στα παραμεθόρια με την Ελλάδα μέρη μένει μια υπόθεση που μπορείς με διάφορες εικασίες να την προσεγγίσεις.
Ωστόσο όμως έστω και εάν δεν επισημάνθηκε δεόντως αλλά προέκυπτε σαφώς απ’ τις εικόνες που μεταδίδονταν ήταν το μεράκι των κατοίκων των χωριών της ΕΕΜ για τη γενέτειρα τους. Τα σπίτια συνεχίζουν να είναι περιποιημένα, πράγμα που μαρτυρά ότι δαπανήθηκαν άξια ποσά – παράμετρος της μετάγγισης οικονομικών πόρων και ευημερίας απ’ την εργασία στην Ελλάδα. Οι περιποιημένοι δρόμοι και πλατείες επίσης απόδειξη της φιλοπατρίας των Βορειοηπειρωτών. Εικόνα που κάθε άλλο παρά εγκατάλειψη μαρτυρά. Απεναντίας αποδεικνύει το δέσιμο, την επιμονή ώστε να μην εγκαταλειφθούν αυτά τα μέρη. Που αλλού στην αλβανική ύπαιθρο μπορεί να συναντήσει κανείς τέτοιο μεράκι για το χωριό, για τους κοινοτικούς χώρους, για τις εκκλησιές και τα μοναστήρια;
Ιδιαίτερα όμως ενοχλητική η εκπομπή και το μοντάρισμα της ήταν ως προς την υπενθύμιση του κομουνιστικού καθεστώτος. Πατώντας στο γεγονός ότι τότε ίσχυε τόσο το αυστηρό κλείσιμο των συνόρων, σχεδόν αποστειρωτικός, όσο και ο καταναγκαστικός εγκλωβισμός των κατοίκων στα χωριά, στερώντας τους κάθε μετακίνηση έστω στο εσωτερικό της χώρας χωρίς ειδικές εγκρίσεις απ’ τα κρατικά και κομματικά όργανα, τα χωριά είχαν πολλούς κατοίκους και ειδικά πολλά παιδιά. Αυτό όμως προφανώς αποτελεί σπέκουλα να το καταστήσεις νοσταλγικό ζητούμενο στην εποχή της ελευθερίας κίνησης και αναζήτησης ευημερίας… Οι παραγωγοί όμως της εκπομπής «τα κατάφεραν» να βγάλουν στο γυαλί κατοίκους της Σωτήρας, και της Κοσοβίτσας, και της Πολύτσανης να νοσταλγούν το Κόμμα και τον Ενβέρη… έμμεσα έστω!
