2 Αυγούστου 1992- η ενθρόνιση του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου

Δημοσιεύθηκε: 01/08/2020 16:26 Τελευταία Ενημέρωση: 03/08/2020 08:27 Από: Tachydromos

Κατά σύμπτωση είναι Κυριακή και φέτος, όπως τότε 28 χρόνια πριν. Τότε που στον Ιερό Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στα Τίρανα, λάμβανε χώρα ένα σημαντικότατο γεγονός. Απ’ αυτά που σπάνια η ιστορική συγκυρία επιφυλάσσει.

Πρόκειται για την Ενθρόνιση του Αρχιεπισκόπου Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας κ. κ. Αναστασίου.

Και είναι ιστορικό γεγονός καθώς μετά τον ολοκληρωτικό διωγμό δεν αποκαθίσταται μόνο θεσμικά η Ορθόδοξη Εκκλησία στην Αλβανία, της οποίας λίγες δεκαετίες πριν είχε παραχωρηθεί απ’ το Οικουμενικό Πατριαρχείο το Αυτοκέφαλο και μετά είχε βυθιστεί στα σκοτάδια του Άδου. Στην ουσία και όπως τα γεγονότα μαρτυρούν με την Εκλογή και την Ενθρόνιση του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου, ανοίγει για την περιοχή αυτή της σημερινής Αλβανίας και τους Ορθόδοξους πληθυσμούς μια περίοδος πνευματικής αναγέννησης που ίσως δεν είχε γνωρίσει ποτέ στους προηγούμενους αιώνες της βαθιάς Οθωμανικής σκλαβιάς.

Με την ίδια λάμψη των Βυζαντινών αιώνων επανήλθε η Ορθοδοξία χάρη αυτής της σπουδαίας και προικισμένης με χαρίσματα σπάνια του Αγίου Πνεύματος, προσωπικότητα, όπως του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου! Είναι απ’ τις περιπτώσεις εκείνες όπου ο άνδρας δεν λαμβάνει εκ του θρόνου την αίγλη αλλά κοσμεί το θρόνο.

Εξ άλλου τότε το 1992, μάλιστα το 1991 διότι από τότε ήρθε ο Αρχιεπίσκοπος για να μην φύγει ποτέ, ο θρόνος δεν υπήρχε καν. Ήταν μια υπόθεση. Και η λατρεία τελούνταν όπως τους πρωτοχριστιανικούς αιώνες. Σε θυσιαστήρια που ήταν σπασμένα απ’ τη βαρβαρότητα του διωγμού.

Οι πολέμιοι του Χριστιανισμού εξ άλλου σαν να διαισθάνονταν τη δύναμη της αναγέννησης της Ορθοδοξίας στα μέρη αυτά, τη δυναμική που θα προσέδιδε στις εξελίξεις η θυσιαστική αγάπη και η ακάματη εργασία του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου, προσπάθησαν απ’ την Κυριακή εκείνη της Ενθρονίσεως να προκαλέσουν το θόρυβο. Ελπίζοντας και προσδοκώντας να προκαλέσουν φόβο και να επηρεάσουν την πορεία.

Δυστυχώς πιστεύουν ακόμη την πλάνη τους. Ότι δηλαδή επειδή υπό την καθοδήγηση μουσουλμάνων βουλευτών η μικρά ομάδα των εθνικιστών φώναζε κάποια συνθήματα στο τέλος της λυτής τελετής της Ενθρόνισης και εφόσον είχαν εκφωνηθεί τόσο το Γράμμα προς τον Ορθόδοξο λαό της Αλβανίας, του Οικουμενικού Πατριάρχη, όσο και ο ιστορικός ενθρονιστήριος λόγος του Αρχιεπισκόπου, κατάφεραν να ακυρώσουν τα συντελούμενα.

Ωστόσο όμως η βάση της αποκατάστασης της τοπικής Εκκλησίας ήταν η Εκλογή που είχε από 24 Ιουνίου γίνει κατά τους κανόνες της Ορθοδόξου Εκκλησίας στο Φανάρι, η αποδοχή του Αρχιεπισκόπου δια των επιστολών και κυρίως η ανταλλαγή των επιστολών με τις άλλες αυτοκέφαλες Ορθόδοξες Εκκλησίες και τα Πατριαρχεία, οι απαντητικές τους και η συμπερίληψη του Αρχιεπισκόπου στα Δίπτυχα τους.

Αυτά ως απλή αναφορά της από αιώνων θεσμικά καθιερωμένης τάξης της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Το τι ακολούθησε την ιστορική εκείνη μέρα είναι λίγο – πολύ γνωστά. Είναι εξ άλλου τόσα πολλά που σε ένα επετειακό σημείωμα δεν χωρούν.

Εκείνο που μένει είναι ότι όλα ξεκίνησαν εκ του μηδενός. Από κάθε άποψη. Και μάλιστα λίγο κάτω απ’ το μηδέν. Διότι η προσπάθεια για την ανασυγκρότηση της Εκκλησίας: την φροντίδα για την εξεύρεση λύσεων για την Ιεραρχία της, την κατάρτιση κληρικών και την μέριμνα για την οικονομική τους υποστήριξη, την ανοικοδόμηση των ναών, την διοικητική αναδιάρθρωση των ενοριών, την προσπάθεια κυρίως για την διάδοση του Ευαγγελίου, τη συστηματική κατήχηση του λαού, την μέριμνα ώστε να βοηθηθούν οι Ορθόδοξες κοινότητες της υπαίθρου να ξεπεράσουν δυσκολίες οικονομικής και όχι μόνο φύσης κ.α. όλα αυτά τα χρόνια αναπτύσσεται μέσα σε κλίμα εχθρότητας πολλές φορές.

Την Ενθρόνιση ακολούθησαν την επόμενη χρονιά πρωτοβουλίες νομοθεσίας ώστε να διωχθεί ο Αρχιεπίσκοπος ως Έλληνας από επικεφαλής της Εκκλησίας ενώ το 1994 δια του σχεδίου Συντάγματος επιχειρούνταν το ίδιο πράγμα. Ακυρώθηκαν αμφότερα λόγω αντίστασης του Ορθόδοξου ποιμνίου που είχε απ’ την αρχή διαισθανθεί την αγάπη του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου και κυρίως την ακτινοβολία της προσωπικότητας του. Ήταν ότι είχε αναζητήσει ο λαός αυτός για να δει και πάλι την ποθούμενη θέρμη της Ορθοδόξου πίστεως. Ότι στερήθηκε το βρήκε πλούσια απ’ το περίσσευμα της ψυχής και της διάνοιας του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου! Και οι Ορθόδοξοι προστατεύοντας το θεσμό του Αρχιεπισκόπου από επιθέσεις της πολιτείας ή κύκλων που εχθρεύονται την Εκκλησία στην ουσία προστατεύουν εαυτούς. Επιδεικνύοντας μάλιστα πρωτοφανή ενότητα.

Αλβανοί Ορθόδοξοι, βλαχόφωνοι, Έλληνες και Σλάβοι όλα αυτά τα χρόνια είναι όλοι μαζί στις δοκιμασίες αλλά και στις χαρές. Σ’ αυτές τις γιορτές της Αναστάσεως κυρίως. Και τούτο είναι ίσως το πιο σπουδαίο επίτευγμα της σχεδόν τριακονταετούς παρουσίας του Αρχιεπισκόπου στο πηδάλιο της τοπικής Εκκλησίας.

Επειδή οι καταστάσεις φέτος με την Πανδημία δεν επιτρέπουν τον παραδοσιακό πανηγυρικό εορτασμό της Επετείου οι ευχές όλων μας ας είναι θερμό ευχαριστήριο στον Τριαδικό Θεό για το δώρο που επεφύλαξε στην γωνία αυτή της Οικουμένης!

Κοινοποίηση

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΑ

Live Stream

Coming Soon