Στα Τίρανα λόγω κεκτημένης ταχύτητας και ανεμπειρίας στην ανάγνωση χωρίς φροντιστήρια των τεκταινομένων στη διεθνή και ειδικά στην περιφερειακή πολιτική, φαίνεται να καθυστερούν να αναληφθούν την αναβάθμιση του ρόλου της Ελλάδας στα Βαλκάνια.
Ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, μετά τη συνάντηση του με τον Υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ έκανε ειδική αναφορά στη διάσταση αυτή, με αφορμή την υπογραφή κοινής συμφωνίας για την καινοτομία και την τεχνολογία.
Χθες εξ άλλου στη Θεσσαλονίκη κατά την εκεί παραμονή του ΥπΕξ των ΗΠΑ κου. Πομπέο σε μέρος των προβλεπόμενων απ’ το Πρόγραμμα της Επίσκεψης δράσεις συμμετείχαν και πολιτικοί αντιπρόσωποι απ’ τη Βόρεια Μακεδονία. Η Αλβανία αδυνατώντας να αντιδράσει στις εξελίξεις που λαμβάνουν χώρα στην περιοχή, κατά συνέπεια και δείχνοντας δυσκαμψία στο επωφεληθεί απ’ αυτές, δεν ήταν παρούσα. Απεναντίας η πολιτική τάξη των Σκοπίων, παρόλο που μόλις προ έτους ξεπέρασε την τεράστια δυσκολία που είχε με την Ελλάδα σε ότι αφορά το ονοματολογικό και άλλα συναφή, σπεύδει να κερδίσει το χρόνο τόσο στο πεδίο της ένταξης στις ευρωατλαντικές δομές όσο κυρίως στο οικονομικό πεδίο που προσφέρει θέσεις εργασίας και ευημερία για την κοινωνία.
Ψηλά γράμματα για το Ράμα που εστιάζει στους εγωισμούς του. Ενώ υφίσταται έντονο το ενδιαφέρον της Ελλάδας να συνδράμει την Αλβανία – κυρίως διότι στη χώρα ζει δεκάδων χιλιάδων γηγενείς Ελληνική μειονότητα, αλλά και διότι η Αλβανία πρέπει να ξεπεράσει τις επιρροές της Άγκυρας και να προσεγγίσει ουσιαστικά την ΕΕ απορρέον συμφέρον της Ελλάδας- από τα Τίρανα υπάρχει αδιαφορία έως και εχθρότητα. Αυτό είναι που τα καθιστά σχεδόν αναλφάβητα στην ανάλυση των μηνυμάτων απ’ την επίσκεψη του Πομπέο.
Στο παρελθόν τόσο ό Νάνο όσο και ο Μπερίσα, όχι τόσο από αγάπη για την Ελλάδα ή ευαισθησίες ανάλογες, αλλά κυρίως αντιλαμβανόμενοι ότι τα Τίρανα για τις Βρυξέλες και το Βερολίνο είναι πολύ λίγο και μόνο με τη συνηγορία της Αθήνας μπορούν να ανοίξουν πόρτες, είχαν επιδείξει και την απαιτούμενη προσύλωση στη βελτίωση του κλίματος μεταξύ των δύο χωρών.
Εξ άλλου αποδεικνύοντας ότι ο Μπερίσα παραμένει πολιτικός με πείρα και ευαίσθητα αντανακλαστικά είναι ο μόνος στο πολιτικό φάσμα της Αλβανίας που δείχνει να καταλαβαίνει τις πραγματικές δυνατότητες και τις «υποχρεώσεις» που τις αναθέτουν της Αθήνας οι ΗΠΑ αλλά και η ΕΕ για την περιοχή. Εξ ου και σε επανειλημμένες εμφανίσεις του το τελευταίο διάστημα μιλάει αναλυτικά για την ανάγκη αναβάθμισης των ελληνοαλβανικών σχέσεων. Δεν είναι μόνο ότι ανησυχεί στη διατήρηση της ειδικής σχέσης που τον συνδέει με την οικογένεια του Έλληνα Πρωθυπουργού. Περισσότερο γνωρίζει από προσωπική εμπειρία τις δυνατότητες που η Αθήνα έχει να συνδράμει την Αλβανία όταν η δεύτερη το επιθυμεί.
Δεν είναι μόνο ο Ράμα που δεν θέλει να καταλάβει αυτή την σχεδόν μονόδρομο προοπτική. Ακόμη και το κόμμα της αντιπολίτευσης που ίδρυσε ο Μπερίσα, το ΔΚ, παρέχει στέγη σε πολιτικές δυνάμεις που μάλλον με το πρόγραμμα τους και τη δημόσια ρητορική διεγείρουν την κοινή γνώμη δημιουργώντας εντελώς λάθος εντυπώσεις με το πραγματικό συμφέρον της Αλβανίας και του αλβανικού λαού.
