Σήμερα είναι τα γενέθλια του Αρχιεπισκόπου Τιράνων και πάσης Αλβανίας κ. κ. Αναστασίου. Γεννήθηκε το 1929 στον Πειραιά.
Πρόκειται για μία χαρισματική προσωπικότητα όχι μόνο στο χώρο της Ορθόδοξης ιεραρχίας και όχι μόνο για το λόγο ότι η χάρις του Θεού τον έφερε να αναλάβει την ανασυγκρότηση της από τον αθεϊστικό διωγμό αφανισμένης Ορθοδόξου Εκκλησίας σ’ αυτή τη γωνία της γης. Η ανάσταση που βιώνει η Εκκλησία στην Αλβανία για τρεις δεκαετίες πλέον προφανώς είναι το πιο σπουδαίο στην ζωή του.
Είναι επίσης γνωστός για την προσφορά του στον ακαδημαϊκό χώρο. Στη συγγραφή τόσων σπουδαίων έργων αλλά και κειμένων πάνω στη θρησκειολογία, την Ορθόδοξη πίστη, την Ορθόδοξη ιεραποστολή, δοκίμια για την Ορθόδοξη θεολογική προσέγγιση σύγχρονων κοινωνικών φαινομένων κ.α.
Έχει αναλωθεί πάνω σε ζητήματα της ενότητας στον Ορθόδοξο κόσμο, της διαχριστιανικής συνεργασίας και του διαλόγου με τις άλλες θρησκείες.
Εκείνο όμως που τον κάνει διαφορετικό τον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο είναι η σύνδεση του λόγου του με το έργο. Και καλύτερα απ’ όλα αποδεικνύεται τούτο στην προσφορά του στην καταπολέμηση της φτώχειας, της κοινωνικής ανισότητας, της αδικίας και της εξαθλίωσης. Όλα αυτά με πηγή την εν Χριστώ αγάπη. Χωρίς λόγια, χωρίς προβολές όπως συνηθίζουν σε άλλα περιβάλλοντα που ασχολούνται με φιλανθρωπία. Κυρίως με διακριτικότητα και πρωτότυπες ενέργειες.
Δεν αρκέστηκε και ούτε αρκείται τριάντα χρόνια τώρα στην Αλβανία να μοιράζει απλά βοήθεια σε συνανθρώπους που οι συγκυρίες της ζωής το έφεραν να έχουν αυτή την ανάγκη στήριξης. Είναι περισσότερο η δημιουργία κέντρων που μονίμως προσφέρουν στην κοινωνία και άλλο τόσο η προετοιμασία και δια του προσωπικού παραδείγματος, προσώπων έτοιμων να τον μιμηθούν στη διαιώνιση αυτής της προσφοράς της Εκκλησίας μας. Προσφορά που απ’ την πρώτη μέρα που ήρθε στην Αλβανία αφορά σε όλους τους ανθρώπους ανεξαρτήτως εάν πιστεύουν ή τι πιστεύουν.
Το πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι ακριβώς ένα χρόνο πριν με αφορμή την κατάσταση που δημιουργήθηκε απ’ τον φονικό σεισμό. Παρά την ηλικία και τις οικονομικές δυσκολίες που διέρχεται η Εκκλησία, ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος επισκέφθηκε επανειλημμένως τους σεισμόπληκτους στο Δυρράχιο και αλλού. Διέθεσε ότι χώρους είχε για την στέγαση των αστέγων. Παρακίνησε συνεργάτες και ομάδες νέων της Ορθοδόξου δράσης στα Τίρανα ώστε να συμβάλουν τα μέγιστα στην ανακούφιση του ανθρωπίνου πόνου.
Ο λόγος του και οι ενέργειες του όμως είχαν πολύ πιο ευεργετικά αποτελέσματα. Παρακίνησαν για άλλη μια φορά το πανελλήνιο. Βοήθησαν να ξεπεραστούν δισταγμοί που δημιουργεί πολλές φορές η πολιτική και μέσα ενημέρωσης και να συνδράμουν πιστοί απ’ την Ελλάδα σε όλη της τη γεωγραφία. Εκδηλώθηκε εντός ολίγων ημερών μια πρωτοφανή αλληλεγγύη και συγκεντρώθηκαν μεγάλες ποσότητες χρήσιμων υλικών προς ανακούφιση εκατοντάδων συνανθρώπων που υπέστησαν ζημιές απ’ το σεισμό. Προφανώς όχι όλοι τους χριστιανοί και μέλη της Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Και σε όλο τούτο ας κρατήσουμε όχι την αξία σε χρήματα της όλης προσπάθειας. Ας υπογραμμίσουμε τη συμμετοχή των πιστών στην πραγμάτωση της εντολής αγάπης του Ευαγγελίου και την δύναμη της παρότρυνσης του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου.
Αυτή ως μια μικρή πρόσφατη ιστορία απ’ όσα καθημερινά ο Αρχιεπίσκοπος ενεργεί σε ένα περιβάλλον όπου η φτώχεια και η κοινωνική εξαθλίωση διαπερνά όλη την κοινωνία ειδικά υπό το βάρος της Πανδημίας.
Η Παγκόσμια Τράπεζα εκτιμά ότι στο επόμενο έτος στην Αλβανία 42% του πληθυσμού θα ζει στα όρια της φτώχειας όπως ορίζεται για τη χώρα καθημερινή κατανάλωση της τάξης μόλις των 5.5 Δολαρίων.
Στο κοινωνικοοικονομικό αυτό φόντο ας εστιάσουμε σε ακόμη ένα επιχείρημα της μεγάλης μετάγγισης πόρων που ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος κάνει στις τοπικές κοινωνίες. Στα νηπιαγωγεία και σχολεία που με πρωτοβουλία και υπό τη δική του μέριμνα λειτουργούν μόνο στη Μητρόπολη Αργυροκάστρου παρακολουθούν πλέον των 600 μαθητών, μέρος των οποίων ως πλήρως φιλοξενούμενα στα Οικοτροφεία. Δεδομένης της κατάστασης των οικογενειών στις περιοχές αυτές της υπαίθρου με συμβολική οικονομική δραστηριότητα, συμμετέχουν κατ ελάχιστον στα έξοδα φοίτησης. Για το κάθε εξ αυτών των παιδιών ο Αρχιεπίσκοπος πιστώνει προσωπική υποστήριξη ως υποτροφία. Ξεπερνά καθημερινά τα 3 Δολάρια.
Παρά την ηλικία συνεχίζει να διδάσκει δρόμους και τρόπους εντελώς πρωτότυπους και καθόλου αυτονόητους για το πώς υλοποιούνται κοινωνικά προγράμματα στήριξης και με χαρακτήρα μόνιμης παρέμβασης.
Δεν αρκείται στην θεωρητική προσέγγιση του φαινομένου της φτώχειας και των κοινωνικών ανισοτήτων. Ούτε βλέπει ως μέσο καταπολέμησης τους τα γκαλά φιλανθρωπίας και της βαρύγδουπες υποσχέσεις των κυβερνήσεων.
Την ευαισθησία της κοινωνίας, του κάθε πιστού που ελεύθερα αποφασίζει να ακολουθήσει το Χριστό, προσπαθεί να κρατάει σε εγρήγορση ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος, δίνοντας το προσωπικό παράδειγμα με τόσους τρόπους…
«Γρηγορείτε!» εξ άλλου ο τίτλος ενός σχετικά πρόσφατου βιβλίου του με μεγάλη κυκλοφορία και ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
