Δεν είναι ακόμη μια επέκταση Στρατιωτικού Κοιμητηρίου για τους Έλληνες Πεσόντες του Έπους 1940-41, η Απόφαση του Κυβερνητικού Συμβουλίου της Δημοκρατίας της Αλβανίας, παραμονές Χριστουγέννων. Η προπαγανδιστική μηχανή της αλβανικής κυβέρνησης το πλάσαρε ως τέτοιο.
Στην ουσία πρόκειται για υποχρεωτική απαλλοτρίωση ακινήτου περιουσίας της Ιεράς Μονής του Αγίου Νικολάου στα Στενά της Κλεισούρας. Αποτελεί προφανώς ακόμη μια απόδειξη εμμονών που επικρατούν στους μηχανισμούς του Υπουργείου Αμύνης της Αλβανίας, ένα κακό προηγούμενο και επί το πλείστον αχρείαστη νομικής ενέργεια. Μια απλή αναζήτηση στα διαδικτυακά μέσα και αντιπαράθεση της περιγραφής της συγκεκριμένης επιφάνειας στον επισυναπτόμενο πίνακα της Κυβερνητικής Απόφασης καθώς και του ενδεικτικού χάρτη που συνοδεύει την Διακρατική Συμφωνία για τους Έλληνες Πεσόντες, καταδεικνύει τα προαναφερόμενα.
Συγκεκριμένα πρόκειται για το τμήμα των 2900 μ2 της επιφάνειας που καλύπτει το Μοναστηριακό Συγκρότημα και που καλύπτεται στην ουσία με τους τάφους για τους Πεσόντες Έλληνες Στρατιωτικούς. Μπορεί για το γράμμα της Συμφωνίας να είναι ορθή η ενέργεια πλην όμως με μια εξέταση καλύτερη της κατάστασης προκύπτει η αδικία που συντελείται.
Εφόσον ο σκοπός για τον οποίο απαιτείται η υποχρεωτική απαλλοτρίωση υπέρ του Υπουργείου Αμύνης της Αλβανίας το οποίο στη συνέχεια θα το διαθέσει στις αρμόδιες υπηρεσίες των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, προκειμένου χρησιμοποιηθεί για τις ανάγκες Στρατιωτικού Κοιμητηρίου, έχει ήδη εκπληρωθεί δεν συντρέχει και ο λόγος της νομικής ενέργειας. Ως εκ τούτου μπορεί κανείς να κάνει τις υποθέσεις γιατί αυτή η επιμονή και εν τέλει απογύμνωση της Εκκλησίας από ένα στοιχείο ακίνητης περιουσίας, ενώ καλά – καλά δεν της έχει αποδοθεί τίποτε σχεδόν απ’ όσα αιτείται ως ιστορική και νομίμως αποδεδειγμένη περιουσία ενοριών και μονών.
Ακόμη και για την εν λόγω Μονή του Αγίου Νικολάου ενώ είχε πολύ μεγάλη έκταση η οποία έχει διαχειρισθεί αυθαιρέτως ως αγροτική γης και μοιραστεί σε κατοίκους της περιοχής, δόθηκε όλο κι όλο 5.5 στρέμματα με μια προκλητική νομική πράξη της αφαιρείται εκ νέου τα τρία στρέμματα.
Αναλόγως βέβαια λαθροχειρίες με νομότυπο περίβλημα συμβαίνουν και στο άλλο Κοιμητήριο στους Βουλιαράτες, αλλά δεν είναι του παρόντος.
Ξένα δώρα προσκομίζει το Υπουργείο Αμύνης της Αλβανίας. Και με ένα τρόπο άκομψο μάλιστα και προσβλητικό. Πρόκειται για το τίμημα του ακινήτου. Και μια αγνόηση της υφιστάμενης κατάστασης.
Έχει και άλλες παραμέτρους η υπόθεση αλλά δεν είναι του παρόντος. Ο λόγος για ατέλειες της αρχικής σύνταξης και έγκρισης της Συμφωνίας που χρησιμοποιούνται για την δημιουργία επιπρόσθετων επιπλοκών όπως η εν λόγω Απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου. Που ενώ στην ουσία αυθαιρέτως κρατικοποιεί μια εκκλησιαστική επιφάνειας εμφανίζεται ως «δωρητής» προς εξυπηρέτηση ελληνικού δημοσίου συμφέροντος.
Μακάρι να μην αποτελέσει το κακό προηγούμενο. Διότι συμφωνίες διεθνούς χαρακτήρα, αν όχι με κράτη, μπορεί να συναφθούν και προς ζημίωση άλλων εκκλησιαστικών και μοναστηριακών γαιών και ακινήτων…
