Μάλλον δύσκολο να βρει κανείς κοινή συνισταμένη σε όλο το νέο ανθελληνικό κουρνιαχτό που ξέσπασε στα συμβατικά και μη ΜΜΕ της Αλβανίας με αφορμή το Προεδρικό Διάταγμα για την επέκταση των Χωρικών Υδάτων της Ελληνικής Δημοκρατίας στο Ιόνιο.
Εκτός βέβαια εάν θεωρήσουμε κοινό χαρακτηριστικό αυτό καθεαυτό τον ανθελληνισμό.
Με κάθε κίνηση και κάθε λόγο πρέπει να συντηρηθεί ο βάλτος της καχυποψίας και της εχθρότητας στις σχέσεις με την Ελλάδα.
Ωστόσο οι «αναλυτές», πρώην στρατιωτικοί, νομικοί κ.α. που κατακλύζουν τα στούντιο των τηλεοπτικών σταθμών, γεμίζουν τις σελίδες των έντυπων και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, επαναλαμβάνουν τα ήδη πολλές φορές ψευτοεπιχειρήματα. Αναδεικνύουν εν τούτοις το βάθος που έχουν προσλάβει οι ρίζες της τουρκικής προπαγάνδας στην Αλβανία. Στελέχη του κρατικού μηχανισμού – κυρίως του τομέα των ενόπλων δυνάμεων- που έχουν καταρτιστεί στην Τουρκία επιστρέφουν τώρα το αντίδωρο. Προφανώς το μοναδικό που έχουν διαβάσει περί δικαίου της θάλασσας και διεθνούς νομιμότητας είναι η προσέγγιση της Άγκυρας και τουρκικών δεξαμενών σκέψης. Όχι όλοι τους έχουν σχέση ή εκφράζουν θέσεις της πολιτικής τάξης στην Αλβανία και κατά συνέπεια της αντιπολίτευσης που εν προκειμένου έχει εκφράσει τις δικές της επιφυλάξεις.
Περισσότερο επιδιώκουν να επιβάλουν απόψεις και να υποδείξουν στάση έναντι του θέματος. Επί το πλείστον να συντηρήσουν τον ανθελληνισμό και να καλλιεργήσουν παραπέρα μια δυσπιστία στον τρόπο με τον οποίο οι κυβερνήσεις των δύο χωρών προωθούν τη διαδικασία οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών στο Ιόνιο. Εξ άλλου το γεγονός ότι το 2009 ο νυν Πρωθυπουργός και το κυβερνών σήμερα Σοσιαλιστικό Κόμμα είχαν ενδώσει σε τέτοιους εκβιασμούς και χειραγωγήσεις της κοινής γνώμης κάνουν την εθνικιστική αντίληψη πιο επιθετική και θορυβώδη επιδιώκοντας μια ακόμη επιβολή της ατζέντας της.
Η αντιπολίτευση ωστόσο εστιάζει περισσότερο σε ζητήματα διαφάνειας στην διαπραγμάτευση με την Ελλάδα. Αφήνει προφανώς υπονοούμενα για πιθανές ελληνικές μηχανορραφίες στις οποίες για μικροπολιτικά οφέλη συμμετέχει ο Αλβανός Πρωθυπουργός!!! Στην ουσία χρησιμοποιεί κατ αντιπαραβολή τα ίδια μέσα που ο Ράμα χρησιμοποίησε το 2009 σε μια πρωτοφανή εκστρατεία καταγγελίας του τότε Πρωθυπουργού Μπερίσα για εθνική προδοσία. Εν τούτοις όμως το Δημοκρατικό Κόμμα ενώ προσπαθεί να επωφεληθεί του γενικού κλίματος καχυποψίας στις διαπραγματεύσεις, δεν καταγγέλλει εν τούτοις την ουσία της υπόθεσης. Ούτε προειδοποιεί για τυχόν ενέργειες του προς αναβολή. Απεναντίας επισημαίνει ότι είναι ανάγκη να βρεθεί λύση στο θέμα και να ολοκληρωθεί η διαδικασία οριοθέτησης των δύο κρατών στη Θάλασσα του Ιονίου.
Ο Μπερίσα ωστόσο χρησιμοποιώντας τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και πολύ διαφορετικός απ’ την επίσημη θέση του κόμματος του προσφεύγει σε άκρατο λαϊκισμό.
Διαδίδει με δήθεν αρμοδιότητα και ότι γνωρίζει τεκταινόμενα σε μυστικές συνομιλίες Δένδια – Ράμα ότι η Αλβανία έχει ήδη απολέσει 3 ναυτικά μίλια βάθος σε όλο το μήκος της παράκτιας γραμμής και ότι δήθεν στη ζώνη αυτή κρύβονται τα πλούσια κοιτάσματα φυσικού αερίου και πετρελαίου αξίας δισεκατομμυρίων Δολαρίων!!! Προφανώς δεν είναι ότι παίρνει το αίμα του πίσω για την συμπεριφορά του Ράμα και του Σοσιαλιστικού Κόμματος έναντι της Συμφωνίας που εκείνος είχε ολοκληρώσει με τον Έλληνα Πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή. Προσφεύγει στον λαϊκισμό, γνωστό του εξ άλλου πεδίο και εργαλείο για να ικανοποιήσει τα αυτιά του εθνικιστικού του ακροατηρίου.
Στο ίδιο μήκος κύματος πιθανώς να κινείται και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, πλην όμως εκείνος έχει θεσμική θέση κι έτσι γίνεται πιο δυσερμήνευτη η στάση του. Το μέτωπο πάντως όσων κινητοποιούνται σε μια περίεργη συστάδα και ομοφωνία έχει ήδη διολισθήσει σε επικίνδυνο έδαφος. Το κουρνιαχτό τους δεν αντιφωνεί μόνο με διεθνές δίκαιο. Στην ουσία φωνάζουν για την άσκηση ενός κυρίαρχου δικαιώματος από πλευράς της Ελλάδας. Εμμέσως πλην σαφώς για άλλη μια φορά παρασύρονται απ’ τους Τούρκους όχι απλά σε μη συμμόρφωση με το διεθνές δίκαιο και την νομιμότητα αλλά σε θέσεις αμφισβήτησης της Ελληνικής ακεραιότητας και κυριαρχίας.
Το μοτίβο είναι γνωστό δέκα χρόνια τώρα. Προσθέτουν όμως και την προκατάληψη και υποψία για την απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου όταν οι κυβερνήσεις προσφύγουν σ’ αυτό και βγει πόρισμα. Κατά τη λογική τους το Ελληνικό λόμπι είναι πολύ ισχυρό, διαθέτει προσβάσεις σε σημαντικά κέντρα εξουσία και επί το πλείστον η πραγματογνωμοσύνη της Ελληνικής νομολογίας και των ινστιτούτων για το δίκαιο της θάλασσας είναι απ’ τις πλέον ισχυρές δεδομένης της γεωγραφικής φύσης της χώρας!!!
Γνωρίζουν δηλαδή ότι αργά ή γρήγορα η προπαγάνδα τους θα ξεσκεπαστεί και προκαταλαμβάνουν τις καταστάσεις.
Κι ενώ η Τουρκία έχει επιλέξει την επεκτατική πολιτική και την δημιουργία αστάθειας όχι μόνο έναντι της Ελλάδας και της Κύπρου, ως στοιχείο της εξωτερικής της πολιτικής, την Αλβανία την παίρνει;
Υπάρχουν και οι σοβαροί αναλυτές που επιμένουν ότι δεδομένου ότι η Αλβανία θέλει να ξεκινήσει τις διαπραγματεύσεις Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης κι ένταξης πρέπει να και επιδεικνύει την απαιτούμενη προσήλωση στις αρχές καλής γειτονίας και περιφερειακής σταθερότητας και συνεργασίας. Για να μην γίνει ακόμη μια περίπτωση απόριψης του αιτήματος όμοια με την περίπτωση Βουλγαρίας και Βόρειας Μακεδονίας.
