Δεν είναι ζήτημα λαϊκιστικής κατάχρησης και μικροπολιτικών συμφερόντων η διαφοροποίηση του Προέδρου της Δημοκρατίας της Αλβανίας κ. Ιλίρ Μέτα, σε ότι αφορά τους χειρισμούς της Κυβέρνησης των Τιράνων για επίτευξη συμβιβασμών με την Ελλάδα για τον καθορισμό των ορίων θαλασσίων ζωνών κ.α. απορρέοντα στις περιοχές γειτνίασης στο Ιόνιο Πέλαγος.
Καθόλου τυχαία χθες ο κ. Μέτα υποδέχθηκε στο Προεδρικό Μέγαρο εκπροσώπους του δικτύου «Οι Ρίζες μας» (“Rrënjët tona”), οι οποίοι αντιδρούν έντονα σε ότι αφορά τις εξελίξεις στο συγκεκριμένο θέμα.
Τη σχετική ανακοίνωση και τις θέσεις του ο Πρόεδρος έχει αναρτήσει στην επίσημη ιστοσελίδα της Προεδρίας ενώ με σχετικό δελτίο προώθησε στα ΜΜΕ.
Εξ αρχής και με τον τίτλο της ανάρτησης προσθέτει και άλλη ομίχλη στο ήδη βαλτοποιημένο τοπίο επί του συγκεκριμένου θέματος, εφόσον κάνει λόγο ότι δεν θα επιτρέψει να παραβιαστούν εδαφικά και εθνικά συμφέροντα της Αλβανίας. Εμμέσως πλην σαφώς υπονοεί ότι τα όσα συζητούνται μεταξύ των κυβερνήσεων των δύο χωρών συνεχίζουν να επηρεάζονται και επιβαρύνονται από το κλίμα καχυποψίας που ήδη απ’ το 2009 υφίσταται.
Επιπροσθέτως ο Πρόεδρος Μέτα δείχνει να είναι αντίθετος ακόμη και με την από κοινού Ελλάδα και Αλβανία, προσφυγή σε διεθνή δικαστήριο για την επίλυση των ζητημάτων στα οποία δεν δύναται συνάψουν οριστική διμερή συμφωνία. Η σχετική δήλωση του έχει ως εξής και αξίζει προσεκτική ανάγνωσης: «Ο εντεταλμένος Πρωθυπουργός, Έντι Ράμα, δεν έχει διαβουλευτεί, δεν έχει αιτηθεί και ούτε έχει λάβει κάποια εξουσιοδότηση απ’ τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, κατά τα όσα επιβάλει η απόφαση του Συνταγματικού Δικστηρίου του έτους 2010, για να διαπραγματευτεί ή συζητήσει με την Ελληνική Δημοκρατία εν ονόματι της Δημοκρατίας της Αλβανίας, σχετικά με την υπόθεση καθορισμού των θαλασσίων ζωνών, και τόσο το λιγότερο να αποφασίσει ή συνομολογήσει εάν αυτή η υπόθεση θα πάρει εναλλακτικά σε κάποια απ’ τα Διεθνή Δικαστήρια».
Ένα στοιχείο το οποίο αναμασούν αναλυτές, νομικοί και πολιτολόγοι στην Αλβανία αμέσως μετά την επίσκεψη Δένδια στα Τίρανα είναι ότι δεν αποτελεί το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης κατάλληλο θεσμό δεδομένου ότι η Ελλάδα έχει επιρροές σ’ αυτό. Και αντιπροτείνουν εκείνο του Αμβούργου. Ο κ. Μέτα δείχνει να συμμερίζεται κάτι τέτοιο καθώς μιλάει για Δικαστήρια και όχι στον ενικό.
Επί το πλείστον αυτό που παρατηρείται είναι η θεοποίηση στην ουσία της περιβόητης Απόφασης του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Αλβανίας που βγήκε κατόπιν προσφυγής του κυβερνώντος σήμερα Σοσιαλιστικού Κόμματος και προσωπικά του Προέδρου του κ. Έντι Ράμα προς ακύρωση της Διμερούς Συμφωνίας που είχαν τότε καταλήξει οι Πρωθυπουργοί κ. Κ. Καραμανλής και κ. Σ. Μπερίσα. Η τελευταία παράγραφος της ανακοίνωσης στην ανάρτηση της Προεδρίας της Δημοκρατίας της Αλβανίας είναι ενδεικτική: «Εγγυούμαι όλους τους αλβανούς πολίτες, ότι θα συνεχίσω να ασκώ τα καθήκοντα μου με ύψιστη κρατική και συνταγματική υπευθυνότητα και δεν θα ανεχτώ ούτε στιγμή να προσβληθούν τα κρατικά και εθνικά συμφέροντα της Δημοκρατίας της Αλβανίας, από οποιοδήποτε άτομο, που κακομεταχειρίζεται την εντεταλμένη απ’ τον αλβανικό λαό εξουσία.
Υπενθυμίζω για άλλη μια φορά στους εκπροσώπους των θεσμών σε όλο το επίπεδο της κρατικής ιεραρχίας, την ευθύνη και την υποχρέωση, που έχουν περί της πλήρους συμβατότητας της δραστηριότητας ους, στην υπηρεσία των κρατικών και εθνικών συμφερόντων.
Εκείνοι θα πρέπει με τρόπο απολύτως συνεπή να εκπληρώσουν τις νομικές τους υποχρεώσεις σεβόμενοι το Σύνταγμα της Δημοκρατίας της Αλβανίας, την απόφαση αρ. 15/15.04.2010 του Συνταγματικού Δικαστηρίου, τις διεθνείς συμβάσεις, όπου η Δημοκρατίας της Αλβανίας συμμετέχει, προς το συμφέρον της διαφύλαξης και άσκησης της εδαφικής κυριαρχίας, της εθνικής δικαιοδοσίας, της εγγύησης της ασφάλειας, του οικονομικού και κοινωνικού οφέλους της χώρας».
Μέσα από διφορούμενη γλώσσα στην οποία ο κ. Μέτα αποκαλύπτει την κατάσταση και την αδυναμία συνεννόησης σε πολιτειακό και πολιτικό επίπεδο στην Αλβανία ώστε να καταλήξει σε θέσεις που θα συμβάλουν στις απαιτήσεις μιας οριστικής συμφωνίας και επίλυσης ζητημάτων συνόρων που είναι προϋπόθεση απ’ τα Κριτήρια της Κοπεγχάγης για προώθηση των ενταξιακών διαδικασιών στην ΕΕ.
