(Από το χαιρετιστήριο μήνυμα του πρόεδρου του Παραρτήματος Ομόνοιας Αγίων Σαράντα, Βασίλη Κάγιου, στην εκδήλωση για την εθνική επέτειο της 25ης Μαρτίου)
Συγκεντρωθήκαμε σήμερα σ’ αυτή την εκδήλωση μνήμης, σεβασμού και υπερηφάνειας για την Ελληνική Επανάσταση του 1821, που έκανε τους Έλληνες του 19ου αιώνα να αποτελούν τον ορισμό της τόλμης, του θάρρους και της μαχητικότητας . Η 25η Μαρτίου του 1821 σηματοδοτεί τον ξεσηκωμό των υπόδουλων Ελλήνων κατά του Οθωμανού δυνάστη για ελευθερία και αυτοδιάθεση. Η ημέρα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, είχε οριστεί ως ημέρα έναρξης της Ελληνικής Επανάστασης από τον αρχηγό της Φιλικής Εταιρείας Αλέξανδρο Υψηλάντη. Εκ των πραγμάτων, λοιπόν, είναι η πιο σημαντική ημερομηνία στην ιστορία της Νεότερης Ελλάδας, ως αφετηρία της εθνικής παλιγγενεσίας και της ανάκτησης της χαμένης τότε εθνικής αξιοπρέπειας.
Απόψε, λοιπόν, τιμούμε τους δικούς μας ήρωες, τους ήρωες του 1821 που υπήρξαν τολμηροί πέρα από τις δυνάμεις τους, ριψοκίνδυνοι στο όνομα της ελευθερίας και άφοβοι απέναντι στο θάνατο. Απόψε όμως ,τιμούμε και την αρχή μιας επανάστασης ,που δίδαξε στην ανθρωπότητα πως αξιοπρεπείς είναι μόνο οι ελεύθεροι και ελεύθεροι είναι μόνο οι γενναίοι. Γιατί η ελευθερία ενός έθνους δεν χαρίζεται, αλλά μόνον κατακτιέται, από εκείνους που τολμούν να πιστέψουν και να αγωνιστούν για αυτήν. Οι δικοί μας αγωνιστές του 1821 ήταν λίγοι, σχεδόν άοπλοι, απέναντι σε πολλούς, ένοπλους και ουσιαστικά πανίσχυρους ,αλλά σε αυτούς οφείλεται η δημιουργία του σύγχρονου ελληνικού κράτους γιατί ήταν αυτοί που έπειτα από 400 χρόνια σκλαβιάς έμαθαν στην ανθρωπότητα πως όποιος έμαθε να αγωνίζεται ξέμαθε να είναι δούλος.
Εκείνοι πολέμησαν για την ελευθερία, για έναν δημοκρατικό κόσμο και πάνω απ’ όλα για το «εμείς» και όχι για το «εγώ».
Σήμερα, περισσότερο από ποτέ το μήνυμα της Ελληνικής Επανάστασης παραμένει επίκαιρο και διαχρονικό. Αφού εκείνοι τότε αντιμετώπισαν αλύγιστοι ακόμα και το θάνατο, πως μπορούμε εμείς σήμερα να λυγίζουμε μπροστά στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η Ελληνική Μειονότητα; Δεν έχουμε την πολυτέλεια να λυγίσουμε μπροστά στο άλυτο εκπαιδευτικό, στο άλυτο περιουσιακό μας ζήτημα ή στα ελλιπή έργα υποδομής. Είμαστε απόγονοι μιας δυνατής, μια σκληρής γενιάς, που αν και λιγοστοί νικήσαν πολλούς και στο όνομα της Ιστορίας μας οφείλουμε να σταθούμε όρθιοι.
Κι ακόμα λένε πως κάθε ¨Έλληνας οφείλει τουλάχιστον μία φορά στη ζωή, του να λάβει μια γενναία απόφαση. Για τους Έλληνες του 1821, η απόφαση αυτή, ήταν να περιφρονήσουν τον ίδιο τον θάνατο στο όνομα του έθνους. Για μας σήμερα, είναι κάτι πολύ πιο απλό. Λίγη εθνική ενότητα. Λίγη υπομονή. Λίγο κουράγιο ακόμα. Αυτά είναι όλα όσα χρειαζόμαστε.
Να θυμάστε πως μόνο ενωμένοι θα επιβιώσουμε, γιατί η ένωση είναι δύναμη και αν παραμείνουμε διχασμένοι δεν θα σιωπήσει μόνο η φωνή της Ομόνοιας-ΚΕΑΔ, αλλά και η φωνή που εκφράζει τα δίκαια αιτήματα ενός ολόκληρου έθνους σε αυτή την χώρα.
Γιατί η Ομόνοια φτιάχτηκε για να είναι σάρκα από τη σάρκα της Ελληνικής Μειονότητας και έτσι πρέπει να παραμείνει σεβόμενοι κατά γράμμα το καταστατικό της. Γιατί αυτή η οργάνωση είναι και οφείλει να παραμείνει κομμάτι της εθνικής μας ταυτότητας.
Άλλωστε ,είμαστε ένα έθνος ηρώων, το να αντέξουμε ενωμένοι είναι το ελάχιστο που οφείλουμε όχι μόνο στους ένδοξους προγόνους μας αλλά και στον ίδιο μας τον εαυτό.
Γιατί έφτασε πλέον η δίκη μας ώρα. Η ώρα που εκτός από το να τιμήσουμε το ένδοξο παρελθόν μας, θα χτίσουμε ένα αξιοπρεπές παρόν και ένα σπουδαίο μέλλον στο οποίο, παρά τις δυσκολίες, θα αξίζει ακόμα ολόψυχα να είναι κανείς Έλληνας…
Πηγή: Εφημερίδα «Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΟΜΟΝΟΙΑΣ» / http://omonoia-deeem.org
