Στην ουσία η Αλβανία δείχνει όχι απλά κομματικά διχασμένη και ούτε στο από την ίδρυση της σαν κράτος διαχωρισμό των φυλών Βορά και Νότου. Με αφορμή τις διαδικασίες για τις εκλογές των οργάνων τοπικής αυτοδιοίκησης εμφανίζει ξεκάθαρα τα χαρακτηριστικά του διπλού κρατικού μηχανισμού: μια δομή του Πρωθυπουργού και μια ακόμη της αντιπολίτευσης που βρίσκει λόγο νομιμοποίησης σε ενέργειες του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Στην ουσία δύο κράτη εξ ίσου νόμιμα σε μία χώρα. Και να αναζητά το καθένα να βρει την επιδιαιτησία που θα ισοδυναμεί και με την αναγνώριση επικράτησης.
Έως ότου όμως βρεθεί ο μηχανισμός ή ο διεθνής παράγοντας διαμεσολάβησης και επιδιαιτησίας η παράλληλη αυτή λειτουργία και οι συγκρουόμενες δομές επιφέρουν την ανάλογη φόρτιση στην κοινωνία με ορατό τον κίνδυνο της εμφύλιας σύγκρουσης, για την οποία πλέον δεν διστάζουν να μιλούν ανοιχτά στην Αλβανία. Πρώην διπλωμάτες μάλιστα που υπηρέτησαν στην Αλβανία προειδοποιούν για το πόσο εύκολα λόγω ιδιοσυγκρασίας του αλβανικού λαού και της έλλειψης κουλτούρας συμβιβασμού και συναινέσεων στο πολιτικό προσωπικό είναι εύκολο να επαναληφθεί έστω σε μικρότερη κλίμακα και εκφάνσεις το 1997. Ενδεικτικά αναφέρουμε τον Ιταλό πρώην Πρέσβη στα Τίρανα, Πάολο Φορέστι καθώς και τον πρώην Πρέσβη της Ελλάδας, Παντελή Καρκαμπάση.
Η αναφορά σε πρόσφατες τοποθετήσεις αμφότερων που προειδοποιούν για την κρισιμότητα της κατάστασης έχει ειδικά σημασία. Ο ρόλος των δύο χωρών: Ελλάδας και Ιταλίας στην διαχείριση της κρίσης του 1997 και την πορεία αποκλιμάκωσης της έντασης και σταθεροποίησης της κατάστασης, παρόλο που από εξωτερικής όψης αντικρουόμενες, ήταν καθοριστικός. Τούτο και από πλευράς του μεγάλου αριθμού αλβανών πολιτών που φιλοξενούν ως μετανάστες και από την οικονομική συνδρομή που παρέχουν άμεσα με επενδύσεις στην Αλβανία. Επιπροσθέτως δε πρόκειται για διπλωμάτες χωρών που λόγω εγγύτητας και συγγένειας αντιλαμβάνονται καλύτερα την κοινωνική ψυχολογία και τη νοοτροπία των αλβανικών μαζών.
Ο Πρωθυπουργός κ. Ράμα εμμένει μέχρι στιγμής στη θέση του ότι παραβλέποντας το σχετικό Διάταγμα του Προέδρου της Δημοκρατίας για αναβολή της 30ης Ιουνίου ως ημέρα διεξαγωγής των εκλογών και κυρίως το γεγονός ότι η αντιπολίτευση δεν συμμετέχει σ’ αυτές, συνεχίζει το γύρο των προεκλογικών συγκεντρώσεων. Προφανώς σ’ αυτές κανένας λόγος δεν γίνεται για προβλήματα των τοπικών κοινωνιών αλλά αναλύεται το σενάριο συνωμοσίας που έχει ο ίδιος συγγράψει με εχθρούς που επιβουλεύονται τη σταθερότητα της Κυβέρνησης του. Εμμέσως πλην σαφώς χθες συμπεριέλαβε σ’ αυτούς του συνωμότες και τους Γερμανούς που επί το πλείστον επιδιώκουν μη σταθερή Αλβανία!!! Και τούτο με μόνο στοιχείο τη δημοσίευση σε εφημερίδα της χώρας αυτής των γνωστών πλέον αποκαλυπτικών τηλεφωνικών συνδιαλέξεων του ίδιου και κυβερνητικών στελεχών με ανθρώπους του υποκόσμου που εξαγόραζαν εκλογές.
Η αντιπολίτευση απ’ τη πλευρά της, ενταγμένη στο παράλληλο κράτος του Προέδρου της Δημοκρατίας, με συλλαλητήρια και ομάδες οπαδών της άμεσα επιδιώκει την αναβολή των εκλογών στην πράξη κι έμμεσα το μέγιστο στόχο που είναι η πτώση της Κυβέρνησης Ράμα. Στο δεύτερο αυτό κράτος της Αλβανίας μετέχουν και δημοτικοί άρχοντες που είχαν εκλεγεί προ τετραετίας με τους συνδυασμούς της αντιπολίτευσης!
Όπως έδειξαν χθες τα πράγματα στη Σκόδρα η κατάσταση μεταξύ των δύο κρατικών δομών της Αλβανίας είναι εμπόλεμη. Μέχρι στιγμής ουδεμία διάθεση φαίνεται για κάποια ανακωχή ή κατάπαυση των εχθροπραξιών. Απεναντίας και μάλιστα παράγοντες του εξωτερικού που θα μπορούσαν να αναλάβουν κάποια προσπάθεια διαμεσολάβησης το αποφεύγουν μάλλον πριν αντιληφθούν οι ίδιες οι εγχώριες πολιτικές δυνάμεις το αδιέξοδο αυτής της διχοτόμησης. Εάν όχι απόψε στο μεγάλο συλλαλητήριο της αντιπολίτευσης στα Τίρανα τις επόμενες μέρες και πάντως της Κυριακή που το κράτος Ράμα κάνει εκλογές, μάλλον θα δοθεί η μάχη της τελικής πτώσεως.
Ποιο κράτος θα επικρατήσει είναι δύσκολο να το προβλέψει κανείς. Πάντως δεν μπορεί να συνεχιστεί πέραν της 30ης Ιουνίου η ανωμαλία αυτή της διττής κρατικής οντότητας στην Αλβανία…
