Ο Αρχιεπίσκοπος της σοφίτας…

Δημοσιεύθηκε: 20/02/2020 09:16 Τελευταία Ενημέρωση: 20/02/2020 09:16 Από: Tachydromos

Η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του Αγίου αποστόλου Τιμοθέου αλλά και του Αγίου Αναστασίου του Πέρση ή του «Ξένου».

Έχει γίνει παράδοση τα τελευταία χρόνια την ημέρα αυτή να γιορτάζει τα ονομαστήρια του και ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας. Μικρή τοπική γιορτή μέσα στο χειμώνα για την Ορθόδοξη κοινότητα των Τιράνων αλλά και όλους εμάς που τελούμε ως μέλη της Ορθοδόξου Εκκλησίας υπό τη δική του χάρη Θεού ποιμαντορία. Υπό τη δική του πνευματική και πατρική καθοδήγηση, κυρίως όμως αναπνέοντας απ’ τη δική του θυσιαστική αγάπη.

Ευκαιρία απολογισμού και έκφρασης ευγνωμοσύνης προς την κεφαλή της Εκκλησίας, τον Κύριο μας Ιησού Χριστό, αλλά και στο πρόσωπο του Αρχιεπισκόπου δια του οποίου η Θεία Χάρις ενήργησε και ζούμε σήμερα αυτό το θαύμα της ζωντανής Εκκλησίας σε μέρη που είχε σβήσει ή τρεμόσβηνε ακόμη και πριν τον επίσημο κρατικό αθεϊστικό διωγμό.

Αλλά κυρίως να στρέψουμε στο πρόσωπο του Αρχιεπισκόπου και να διδαχθούμε κάτι έστω απ’ το δικό του παράδειγμα. Όχι για να ειπωθούν τα αυτονόητα αλλά μήπως προσεγγίσουμε που η δύναμης, που η χάρις, που η σοφία αυτού που πλέον θαυμάζουν διεθνώς, αναγνωρίζουν φίλοι και εχθροί των Ορθοδόξων: μια Εκκλησία που προοδεύει και προσφέρει τα θεία νάματα στα μέλη της αλλά και μοιράζει πλούσια τα δώρα της με την ευρύτερη κοινωνία στην Αλβανία…

Εκεί θα μπορούσε να βρει κανείς τα γνωρίσματα του σοφού Αναστασίου, την πληθωρική του γνώση, την υπομονή του να εξαντλεί κάθε περιθώριο με όσους ατεκμηρίωτα τον πολεμούν τριάντα χρόνια τώρα χάρη της πίστης του και της Ελληνικής καταγωγής, την ταπείνωση ώστε να συνομιλεί ακόμη και με τον πιο απλό άνθρωπο σε κάθε γωνία της χώρας, την αγάπη του ώστε να βλέπει κάθε άνθρωπο το ίδιο αγαπητικά όπως τον αδελφό, την άνευ κανενός δισταγμού και κόπωσης ανάλωσης έως τα 90 του πλέον χρόνια για το Ευαγγέλιο και για την στερέωση της Εκκλησίας του Χριστού. Δεν είναι εργασιομανείς απλά ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος, ούτε συστηματικός απ’ το γεγονός ότι υπήρξε ακαδημαϊκός δάσκαλος και επιστήμονας της έρευνας: πέραν τούτων και βασικό κίνητρο είναι εκείνος ο Ευαγγελικός στοίχος απ’ τον Ευαγγελιστή Ιωάννη, που τον έχει μότο στη ζωή και την πράξη του: εάν ο σπόρος του σίτου δεν πέσει στη γη να σαπίσει δεν φέρνει καρπό…

Ένα άλλο βασικό χαρακτηριστικό της βιωτής του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου που ιδιαίτερα διδάσκει και βοηθάει να κατανοήσει κανείς το μυστικό της ιδιαίτερα ευλογημένης απόδοσης του έρχου του, είναι ο τρόπος με τον οποίο επέλεξε να ζήσει στην Αλβανία, επί 30 χρόνια. Μαρτυρά αυτό, χωρίς να υπεισέρχεται κανείς στα προσωπικά και τον ιδιωτικό βίο, ότι ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος αυτό που είπε απ’ την αρχή, ότι δηλαδή η Ορθόδοξη Εκκλησία ότι έχει, ότι είναι, το προσφέρει για το σύνολο της κοινωνίας. Εξ ολοκλήρου το προσφέρει δεδομένο ότι εκείνος είναι ασκητής της πόλης, και μάλιστα μιας πρωτεύουσας η κοινωνία της οποίας μετά την στέρηση απ’ τον κομουνισμό απολαμβάνει την έλξη του πλούτου και η χλιδή του βίου θεωρείται δείγμα ανωτερότητας.

Εκείνος είναι ο Αρχιεπίσκοπος της σοφίτας ως μία επιλογή εκούσια βίου και μαρτυρίας… Τα πρώτα χρόνια στα αφιλόξενα Τίρανα και την πέτρινη Αλβανία έζησε σε ένα μικρό διαμέρισμα στην περιοχή του σταδίου «Δυνάμο» όπου ήταν σπίτι, ξενώνας για συνεργάτες, γραφείο την ημέρα, χώρος υποδοχής επισήμων και απλών ανθρώπων που συνέρρεαν απ’ όλη την Αλβανία. Το διαμέρισμα των 75 τ.μ. …εκεί που το όραμα για την Ορθόδοξη Εκκλησία στην μετά τον αθεϊστικό διωγμό λάμβανε σάρκα και οστά.

Και μετά, το 1996 μεταφέρθηκε σε ιδιόκτητο κτίριο η Αρχιεπισκοπή. Ευρύχωρο, ικανό για τα γραφεία και τις υπηρεσίες της Εκκλησίας. Εκείνος για προσωπικό χώρο διάλεξε ένα μικρό – μικρό διαμέρισμα… στη σοφίτα. Το σπίτι του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου, εκεί όπου και το Παρεκκλήσι του για το οποίο μίλησε προσφάτως σε συνέντευξη του ότι είναι ο μάρτυρας δακρύων και πόνου ψυχής αλλά και ευχαριστίας για όλα όσα ο Θεός χαρίζει στην Εκκλησία αυτή. Τα χρόνια έτρεξαν και η Ορθόδοξη Εκκλησία στην Αλβανία έχει πλέον μεγαλοπρεπής ναούς, περίλαμπρα άλλα κτίρια πνευματικής εργασίας ή παιδείας ή κοινωνικής προσφοράς. Ειδικά δε το αρχιτεκτονικό και προηγμένης κατασκευαστικής τεχνολογίας συγκρότημα του Καθεδρικού Ναού της Αναστάσεως του Χριστού στα Τίρανα…

Εκείνος όμως συνεχίζει στη σοφίτα. Με τα κρύα του χειμώνα και ειδικά τις κάψες του καλοκαιριού που στα Τίρανα είναι αφόρητες…

Για να περισσεύει όλο και κάτι για τον άνθρωπο, για τον φτωχό που περιμένει στο προαύλιο, στο πεζοδρόμιο, στις πόλεις και τα χωριά της Αλβανίας.

Ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος λοιπόν δεν είναι μόνο ο δεινός ομιλητής σε περισπούδαστα ακροατήρια. Δεν είναι ο δια Χριστό τρελός που διάλεξε σε προχωρημένη ηλικία την έρημο της Αλβανίας. Είναι και ο συνειδητός ασκητής της πόλης.

Εκεί στη σοφίτα, στην «Ρούγκα ε Καβάγιες» ας τον βρούνε και οι ευχές μας για την αυριανή ονομαστική του εορτή – μνήμη του Αγίου Αναστασίου του Πέρσου!

Κοινοποίηση

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΑ

Live Stream

Coming Soon