Είναι σαφές και για τον πλέον αδαή τι επιδιώκει σε ότι αφορά τον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό η καθεστηκυία τάξη των Τιράνων απ’ τις επικείμενες εκλογές. Δεν αφορά τούτο τους χειρισμούς του κυβερνώντος Σοσιαλιστικού Κόμματος μόνο αλλά προκύπτουν σαφώς και οι εμπλοκές κέντρων που παρανόμως και προφανώς επίσης με δόλιους σκοπούς αναμειγνύονται διαχρονικά στο ευαίσθητο πεδίο.
Πρόκειται για την αποκαλούμενη χειραγώγηση της μειονότητας η οποία αν και έχει αγγίξει τα κατώτερα όρια υπαρξιακής επιβεβαίωσης φαίνεται να συντηρεί ακόμη τη λειτουργία των φοβικών αντανακλαστικών των Τιράνων.
Για κρατικές δομές και κράτη υπό συγκρότηση ή διάλυση όπως στην προκειμένη ισχύει απόλυτα ο ορισμός του μοντέλου υβριδικής δομής και λειτουργίας. Και η κατάσταση εάν δεν προϋποθέτει ανέχεται την αγαστή συνεργασία κράτους και παρακράτους, ανάμειξης της μαφίας σε διεκπεραίωση «εθνικών αποστολών» και εν συνεχεία αντιπαροχές κι αποζημιώσεις στην διαχείριση του οικονομικού προϊόντος.
Με τα ανοιχτά σύνορα μάλιστα το φαινόμενο λαμβάνει και διεθνείς διαστάσεις και μορφές. Τα μειονοτικά περιβάλλοντα είναι ιδανικά για την εν λόγω «καλλιέργεια». Όλα τούτα αφορούν την πολιτική επιστήμη ενδεχομένως την κοινωνιολογία. Ωστόσο όμως και στον πραγματικό χρόνια σχετίζονται άμεσα με την προσπάθεια για τη διαιώνιση του Ελληνισμού στα πάτρια. Και αυτό είναι αφενός αποστολή και φροντίδα ολίγων. Αφετέρου η αποτροπή στόχος των Τιράνων και η Αθήνα δια της αδιαφορίας της συμμετέχουσα. Σε τούτη την αδιαφορία της Αθήνας που την καθιστά στην ουσία υποβολέα του Ερντογκάν στο ρόλο στήριξης του Ράμα θα επανέλθουμε διότι θέλει ειδικά να αναλυθεί και τεκμηριωθεί. Έστω για την ιστορία…
Έχοντας ένα τέτοιο περιθώριο ανοχής όμως ο Ράμα και ο μηχανισμός περί αυτού μας δείχνουν ξεκάθαρα τις προθέσεις τους. Στη Χιμάρα εμμένει στην ίδια υποψηφιότητα για Δήμαρχο δεδομένου ότι έχει αποδείξει την διάθεση συνεργασίας με σχεδόν παράνομα κέντρα διαχείρισης που στόχο έχουν τον οριστικό αποκλεισμό της Ελληνικής κοινότητας από το οικονομικό παιχνίδι αρχικά, την αποξένωση απ’ την ακίνητη περιουσία στην συνέχεια και μελλοντικά την εγκατάλειψη της προαιώνιας μητρικής γης.
Στους Αγίους Σαράντα απέκλεισε τον σημερινό Δήμαρχο καθώς παρά την διάθεση υπακοής του όντας τέκνο της τοπικής κοινωνίας και δη με σπουδαίο ρόλο όπως η Νίβιτσα και το Μπρεγουδέτι, είχε και κάποιες ενστάσεις. Που τα μαφιόζικα συμφέροντα δεν είναι δυνατό να ανεχτούν. Γι αυτό και οδήγησαν τις αποφάσεις ώστε να επιλεγεί άτομο χωρίς καμιά σχέση με την περιοχή.
Ψυχρός διπλωμάτης εξ άλλου επιλέγει και για την Αυλώνα. Ορμώμενος μάλιστα απ’ τα Ηνωμένα Εμιράτα που έχουν μετατραπεί σε καταφύγιο Αλβανών καταζητούμενων και «ταμείο» της κονόμας απ’ τα ναρκωτικά. Παρεμφερείς λόγοι που αποτέλεσαν κριτήριο για τις αποφάσεις στους Δήμους Φοινίκης και Δρόπολης. Ας είναι.
Στους δύο αυτούς έχουμε και το στοιχείο του πλουραλιστικού πλεονάσματος. Είναι το αντίδωρο των παρακρατικών δομών που γνωρίζουν την ευαισθησία μας στην δημοκρατία. Και θέλουν την θηλιά να τη βάλουμε μόνοι μας. Αποδεδειγμένα το έχουμε πράξει άρα και γνωρίζουν πως θα πέσουμε στην παγίδα. Η δομή του «Δημοκρατικού Κόμματος» υπό τον Αλιμπέου – στην υπηρεσία του καθεστώτος Ράμα και που στη σύνθεση του πυρήνα της έχει άτομα των υπηρεσιών του καθεστώτος Ερντογκάν – βρήκε υποψήφιο στο Δήμο Φοινικιού… Και μάλιστα τον πρώην Πρόεδρο της Ομόνοιας. Κατάλαβε κανείς τι συμβαίνει;
Τι σημαίνει πιο ορθά;
Το πιο προφανές ότι επικεφαλής της Οργάνωσης σε κρίσιμη περίοδο και για αρκετό διάστημα υπήρξε άτομο με πολύ περίεργες διασυνδέσεις τουλάχιστον. Που αδίστακτα συναλλάσσονταν ευαίσθητα ζητήματα σε παζάρια αλλότριων συμφερόντων. Κλήθηκε (η δομή Αλιμπέου μπόρεσε παρά τη συνδρομή κρατικών και μη υπηρεσιών να βρει μόλις 17 υποψήφιους σε σύνολο 61) να παίξει ακόμη μια παρτίδα. Που εκτός απ’ την άμεση εξυπηρέτηση του συμφέροντος της παρά το Ράμα συμμορίας θα επηρεάσει και λίγο πιο πέρα τις καταστάσεις.
Απ’ τους πρώτους που εκδηλώνονται υπέρ της συγκεκριμένης επιλογής των μηχανισμών χειραγώγησης της ΕΕΜ είναι πρόσωπα της διαβόητης επιτροπής που είχε συγκροτήσει το ΥπΕξ με κάνα δύο Υφυπουργούς για να διεκπαιρεώσουν την Απογραφή Πληθυσμού.
